Laat ik eens een blogje over de bezuinigingen schrijven dacht ik. Vooral omdat ik me afvroeg of mensen daar nog een beetje boos over werden.
Zo zeg. Nog nooit zoveel lezers en reageerders gehad. De meesten waren boos. Niet alleen op de bezuinigingen of bezuiniger maar ook op onszelf (als je dat zo kunt zeggen).
Ik las er soms ook, maar dat kan aan mij liggen, een beetje een "het gaat niet meer goed komen" gevoel in. Nu ben ik zelf ook niet altijd het zonnetje in huis maar van de verzamelde (misschien vermeende) somberte over de toekomst van de bibliotheek kreeg ik er weer helemaal zin in.
Kom op zeg. Het is toch een pracht vak. Je komt er hopen boeiende mensen tegen, er zijn (nog) zat kansen om nieuwe dingen uit te werken of te verzinnen en je zit nog droog ook.
Een optimistisch lied dan maar. Tegen de somberte. En met de blik op de toekomst.
Don't stop, thinking about tomorrow,
Don't stop, it'll soon be here,
It'll be, better than before,
Yesterday's gone, yesterday's gone.
Ja, het is dat lied van Fleetwood Mac, die middle of the road band. Waarvan de leden tijdens de opname allemaal in scheiding lagen. En die met hun behoefte aan cocaïne waarschijnlijk verantwoordelijk waren voor een serieuze stijging in het aantal illegale vluchten vanuit Colombia. En de tekst is misschien een pathetische verzameling "optimisme voor op een tegeltje".
Mashable schreef er deze week over, de sex offenders app. Het was nog (relatief) vroeg dus las ik het vluchtig en klikte op de video die bij het stuk stond. Waarna ik even dacht dat het een parodie was.
Maar dat schijnt het dus niet te zijn, het blijkt niet eens de eerste app te zijn in zijn soort. Deze app is laat je via AR zien wie er in je buurt allemaal veroordeeld is voor een zedendelict. Tenminste als het werkt, sommige gebruikers zijn niet echt tevreden.
Eerst was er het persbericht van de VOB.
Drie op de tien bibliotheken zouden door de bezuinigingen gaan verdwijnen.
"De provincie Groningen voorziet een daling van 30 procent, de gemeente Gouda een van tussen de 25 en 50 procent, en Berkelland voorziet dat 100 procent verdwijnt. In Rotterdam zullen maar 6 van de huidige 21 biebs overblijven, en in Den Haag nog maar 6 of 7 van de nu 19. In Amsterdam zijn momenteel 28 bibliotheken, straks nog maar 5 à 7. Vooral jongeren zullen de dupe worden van deze ontwikkelingen, aldus de VOB.
Het persbericht werd opgepikt door wat media en zo kwam het bijvoorbeeld op de site van Spits terecht. Daar kun je, heel 2.0, als lezer reageren en een aantal mensen deed dat dan ook. Ik kopieer en plak er een paar.
"Prima zaak er lopen meestal 4 personen rond die samen 2 ton per jaar kosten, de giga grote huisvesting, verwarming enz. enz. en dat moet met zwaar gesubsidieerd "gratis" uitlenen van boeken worden terugverdiend.
Daarbij komt dat met de komst van internet boeken uit de gratie en tijd raken.
Kortom het is allemaal minder erg dan die Vereniging van Openbare Bibliotheken (ook weer zo'n linkse subsidiespons) ons doet geloven"
"Ze kunnen ook hun overbodige "taken" als leeshulp, internethulp, sociale hulp, kunstuitingshulp, afstoten en zich richten op hun kerntaak "het beheren van boeken"."
"Het is dan ook een goede zaak, dat er bibliotheken blijven. Zoals ik eerder al schreef: het is natuurlijk essentieel dat we ervoor zorgen dat het geschreven woord goedkoop en gemakkelijk toegankelijk is en blijft voor iedereen. Dat is het uitgangspunt."
"hahahahahaha vooral jongeren zullen de dupe zijn hahahahahahahaha de jeugd van tegenwoordig weet in de meeste gevallen de plaatselijke bibliotheek niet eens te vinden, ze doen alles toch digitaal, ook deze tak van subsidie slurpend links ziet het licht aan het einde van de tunnel branden hahahahahahahahaha"
Ook op wat andere plekken werd er nog over het persbericht gediscussieerd, hier en hier.
Ik zag een nog tweet voorbij komen, van @wemhts "Het is goed dat eenderde van de bibliotheken verdwijnt. Kan de rest in elk geval flink innoveren - want dat is nog steeds hard nodig."
En toen leek het allemaal al weer voorbij te zijn. Op naar het volgende persbericht, het volgende incident.
Vanmorgen in de trein bedacht ik me dat ik dit blogje wilde schrijven. En dat het zou gaan over de vraag of er nog wel eens iemand boos wordt? En dan bedoel ik niet de boosheid van de medemens die alle subsidies linkse hobbies vindt en die met de zakcalculator in de hand naast de pc zit om bij elk nieuwsberichtje na te rekenen want het hem of haar kost dan wel opbrengt, die boosheid is chronisch en misschien wel onbehandelbaar.
Ik vroeg me af of er nog wel eens iemand ouderwets boos wordt over die bezuinigingen die er aan komen. Of dat we met z'n allen nu al zo zijn lamgeslagen dat we bij bezuinigingen meteen in de "het is geen bedreiging maar een kans" newspeak schieten? Zonder zelfs nog maar boos te zijn. Of te trachten er iets aan te doen.
Maar goed, vanmorgen vond ik een mailtje van de VOB in mijn mailbox. Waar ik ook maar weer even uit kopieer en plak.
Naar aanleiding van de berichtgeving in verschillende media over bezuinigingen op bibliotheken afgelopen zaterdag 23 oktober,
vroegen bibliotheken de VOB om steun om leden te mobiliseren tegen die bezuinigingen.
Dat heeft het volgende plan opgeleverd. De VOB start namens alle bibliotheekgebruikers in Nederland een petitie tegen de
voorgenomen bezuinigingen van gemeenten op de bibliotheek. Deze petitie kunnen leden van bibliotheken ondertekenen.
Met 4 miljoen leden moet het mogelijk zijn om een krachtig geluid te laten horen. De bedoeling is dat de leden met z'n allen
een geluid afgeven tegen deze plannen.
Donderdag mailt de VOB of de actie doorgaat.
Maar, wat vindt de lezer, die de mail misschien niet gekregen heeft? Moet er actie gevoerd worden?
"Dipity is a free digital timeline website. Our mission is to organize the web's content by date and time. Users can create, share, embed and collaborate on interactive, visually engaging timelines that integrate video, audio, images, text, links, social media, location and timestamps."
Je kan het zelf wel op gaan schrijven maar kopiëren en plakken gaat net zo makkelijk.
Dipity laat je allerlei content importeren. Filmpjes van YouTube, nieuws uit GoogleNews, foto's bij Flickr en Picasa, tweets, rss en nog wat meer dingen. De input wordt georganiseerd op datum en daarna chronologisch weergegeven.
Ik heb het geprobeerd met, het ligt misschien voor de hand, Nederland Leest en het werkt leuk.
Niet perfect, dat weer nu ook weer niet.
De site roept regelmatig dat er een error is en het is lastig dat Dipity "Nederland leest" (als term bij elkaar gehouden) niet begrijpt. En ik heb ook al zeker 24 maal geprobeerd de weergave op 1 dag te krijgen maar dat lijkt maar niet te lukken.
Maar, een leuke manier om verschillende mediastromen te combineren en te laten zien.
Ik ben natuurlijk al best oud, en ik luister meestal naar prietepingelige jazz of gestoord vioolgehark van Xenakis, en ik kijk ook nooit naar DWDD. Dus dat verklaard misschien een beetje waarom ik nog nooit van Malle Pietje and the Bimbo's had gehoord.
Leven is soms niet fijn
Ik heb ook best vaak hoofdpijn
....
Best wel kut geloof mij
M'n haar moet ook nog droog zijn
Je zit wat te wachten op een wethouder, klikt op een linkje in een tweet en hup, hoor je zo maar een wereldlied.
Ja, de tekst is lastig te verstaan, maar het geluid hard zetten helpt. En het geluid heel hard zetten is sowieso een heel goed idee.
Net toen ik wel heel somber begon te kijken kwam ik Little Librarian tegen. Even dacht ik nog dat het een grap was. Maar nee. Het is vrolijke ernst.
Little Librarian is the first personal library kit made just for kids! It encourages reading and is powered by creativity and imagination, not batteries! Little Librarian provides book lovers with everything they need to transform their book collection into a library. Kids can practice the important skills of organizing, sharing, borrowing, and returning.
Je kunt het spel kopen via Amazon en daar heeft het zelfs heel positieve recensies.
I purchased this gift for my grandchild and it was a hit. The children at the party forgot about the electronic gifts and were soon playing library for the rest of the party.
Het is misschien allemaal van een niet te stuiten tuttigheid maar ik vond het toch ook wel weer vertederend. En opbeurend.
En op sommige dagen zal ik het waarschijnlijk zelfs bemoedigend vinden.
Ik geloof dat ik het heel vroeger wel eens gelezen heb, "In de ban van de ring" maar anders dan voor Halbe Zijlstra is Tolkien nooit een favoriete schrijver van mij geworden. Al dat gedoe met tovenaars en namen van 8 lettergrepen.
De films die er van de boeken gemaakt werden, ik heb er nooit naar gekeken. Nou, misschien heel even maar als er al een draad was, dan was ik die ook heel vlug weer kwijt.
Maar de versie die ze op The University of Kansas maakten, The Lord of the libraries, die is best leuk. Ik kwam de film tegen op DigiCMB.
Het duurt maar 18 minuten. Voor een promofilm is dat misschien wat lang maar het is nog altijd uren minder dan de echte films.
Nu nog zo'n een produktie gemaakt in Nederland.
Meneer Zijlstra heeft iets met Tom Clancy dus misschien kan er iets met een duikboot?
Omdat het pauze is en ik toch maar wat zit te wachten op een afspraak probeerde ik Dipity even uit. Ik zag die site net voorbij komen op Twitter.
Dipity geeft je de mogelijkheid een timeline te maken van bijvoorbeeld video's op YouTube.
Maak een account, dat kost weer eens niets. Tik een zoekterm voor bijvoorbeeld YouTube in en na even wachten zie je de video's die bij je zoekterm passen voorbijkomen op datum van uploaden.
Je kunt er vast doorwrochte presentaties mee maken of weergeven. Ik hou het even bij een ego-timeline.
Solomon Burke is dood. Het zal weinigen zijn ontgaan. Alweer een stem weg.
Ik zag de man één keer een lied zingen, tijdens een verder vreselijk routineus optreden van brombeer Van Morrison. Morrison had geen zin die avond en dat mochten we best weten, een beetje chagrijnig kuchen, steels een blik op het horloge werpen, een beetje grauwen naar zijn band.
Toen Burke het podium opkwam sloeg zijn stemming echter om. Alsof hij zich plotseling realiseerde dat hij nu toch wel zijn best moest gaan doen. Hoewel hij het optreden niet echt meer kon redden was het mooi om te zien hoe de omvangrijke Burke met vriendelijk en speels gemak Morrison weer wakker schudde.
Toen ik hoorde van de dood van Solomon Burke op Schiphol moest ik meteen denken aan een mooi artikel dat ik kort daarvoor in de Vrij Nederland las. Het stuk ging over de opnames die De Dijk met hem maakte. Liedjes van De Dijk maar dan vertaald werden door Burke gezongen.
"Sommige nummers vielen af. 'Niemand in de stad' en 'Onderuit' bijvoorbeeld omdat er 'dood' in voorkomt: 'I never do songs about dying'."
Afgelopen week speelde De Dijk "Niemand in de stad" zonder maar ook voor Solomon Burke.
En Nel is dood, en mama, en Chrisje
Iedereen gaat maar dood
En de rest drinkt bier in het cafe
Het regent in de straten
Er is niemand in de stad
Want niemand van mijn vrienden nam me mee
In de VS zijn geen aparte toiletten voor invaliden. Je hebt er wc's voor mannen en vrouwen die ook geschikt zijn voor mensen met een handicap. Het is misschien niet de constatering of het feit waar je dacht mee naar huis te gaan na de Biebwatch van gister over toegankelijkheid. Maar toch. Het was een opmerking die in mijn hoofd bleef hangen.
Mijn hoofd was trouwens wat warrig, ik zeg het meteen maar. Het was de eerste dag na mijn vakantie en de avond daarvoor was het laat geworden bij het optreden van The Bad Plus.
Biebwatch was deze keer in het Centraal Museum in Utrecht en ging niet alleen over digitale maar ook over de fysieke toegankelijkheid. Je zou het bijna vergeten maar er is nog een hele wereld naast de digitale.
Cor Langedijk van de VCP sprak over de fysieke toegankelijkheid van bedrijven, en dus ook over bibliotheken. Zo'n 15% van de bevolking is chronisch ziek dan wel gehandicapt en kan daardoor obstakels op zijn of haar weg tegenkomen die een bibliotheekbezoek zouden kunnen bemoeilijken. Zelf had ik bij de voorbeelden die hij gaf een aantal malen een "oh ja, dat is bij ons ook helemaal verkeerd gegaan ik verstop me even" moment maar bibliotheken schijnen het zo gek nog niet te doen. Aanwezig was ook een schouwer van de VCP, Jan Troost. De voorbeelden die hij als gehandicapte gaf (trapjes, draaideuren, te hoog hangende schilderijen, te hoge hangende betaalautomaten) maakten weer eens duidelijk hoe makkelijk het voor niet-gehandicapten het is om een aanzienlijk deel van de bevolking uit het oog te verliezen. Belangrijk verhaal.
Daarna bleek dat ik me had opgegeven voor de themasessie "Sociale Media: Inzetten van Sociale Media". Stiekem hoopte ik natuurlijk op het horen van het gouden idee. Maar misschien is er wel geen gouden idee. Tenminste, ik hoorde het niet. Aardig verhaal, leuke discussies (Moet een bibliotheek de dood van Antonie Kamerling retweeten? De meningen liepen uiteen) maar het was toch een beetje de 23 dingen in de reprise.
Volgens horen zeggen was de sessie "Schrijven voor het web" trouwens erg goed. Maar daar was ik dus niet bij.
De lunch was leuk al bleek het nog een hele toer te zijn om even naar buiten te gaan. De deur was afgesloten met een vervaarlijk hangslot en helaas was er niemand met een sleutel. Gelukkig dat er vluchtwegen waren en dat de bewaker van de museumwinkel zo vriendelijk was om even een deur open te draaien.
Iets zeggen over de combinatie van hangsloten met toegankelijkheid ligt jammer genoeg net iets teveel voor de hand.
Na de lunch stond "De toekomst van de digitale toegankelijkheid" op het programma. Dat bleek een verhaal te zijn over bibliotheek.nl. Nu kun je natuurlijk nooit genoeg horen over bibliotheek.nl en het kan aan mijn misschien wat slaperige hoofd hebben gelegen maar de spreeksnelheid leek op het tempo van een deathmetalband en de hoeveelheid technische informatie leek wat over de hoofden van een aantal aanwezigen te gaan. Maar. Het wordt natuurlijk helemaal prachtig. Als het gaat werken.
Afsluitend was er nog het verhaal "Mobiel, de toekomst van toegankelijkheid" maar dat viel eerlijk gezegd nogal tegen. Misschien was de mevrouw die het verhaal vertelde de avond daarvoor ook naar The Bad Plus geweest en was ze daardoor ook wat slaperig, dat kan, maar er ontbrak iets van begeestering.
Leuke dag met wat weinig echt digitaal nieuws maar ik ga toch maar weer eens proberen de huisbaas (de gemeente) zo ver te krijgen om eindelijke eens die vitrine pal voor het invalidetoilet te verplaatsen.
Nog een vrijdags liedje erbij. Natuurlijk van The Bad Plus. Let vooral even op de drummer, Dave King, die geniet zichtbaar van het feit dat hij eens gewoon lekker op de tel kan slaan.
Vandaag begint De Grote TekenTentoonstelling. Een mooie naam voor de jaarlijkse Kinderboekenweek. De ondertitel, "beeldtaal in kinderboeken" vind ik wat plechtig maar dat is muggenziften.
Er zijn tijden geweest dat ik als jeugdbibliothecaris en kortstondig kinderboekenverkoper lang door kon praten over de schoonheid en het belang van illustraties in boeken.
Maar voor dit blog beperk ik me maar tot het inplakken van een nooit gepubliceerde tekening van Ted van Lieshout. Hij maakte hem voor het boek "De winkel van Wimper". Elke paragraaf in dat boek begint met een illustratie bij de eerste letter van die paragraaf.
Op de kaart die in 1994 bij de tekening zat schreef hij:
"Ik deed wel eens wat fout toen ik "Wimper" tekende, zoals de voorstelling tekenen boven de verkeerde letter [...] de letter had een D moeten zijn (zie blz. 39 van Wimper"
Ted van Lieshout is een groot schrijver en tekenaar (kunstenaar mag ook). Toch verkopen zijn boeken niet als de bekende warme broodjes. Het is daarom maar fijn dat er nog steeds bibliotheken zijn die boeken van hem (en anderen) kopen (als dat tenminste mag binnen het geldende collectioneringsprofiel) zodat je ze zomaar, toevallig slenterend langs de kasten tegen kunt komen en mee naar huis kunt nemen.
De schroefjes van het lijstje waarin de tekening zit zaten te vast om ze los te draaien. De foto is daardoor niet helemaal goed gelukt.
Ik kom al erg lang in de bossen bij Schoorl en Bergen. Toen ik nog heel erg klein was gingen we er al heen, in de zomer, op vakantie. En hoewel ik die bossen dus best goed ken, en ik ook nog graag van mezelf mag beweren dat ik (bijna) nooit verdwaal lukte dat vandaag toch. Verdwalen. In de bossen van Schoorl en Bergen.
Er was opeens een rare vorm te zien. Het leek wel een kapelletje. Naast het pad, tussen de bomen. Maar toen we dichterbij kwamen bleek het een bunker te zijn. Hoewel dat woord eigenlijk te fors en te betonnerig is. Koepeltje is een beter woord.
Omdat we toch al verdwaald waren en dus tijd genoeg hadden keken we even naar binnen. Twee stoelen, wat flessen, een glazen bol. En tegen de muur een plankje. Met Tibetaanse gebedsvlaggetjes en twee knuffelbeesten. Onder de knuffels lag een boek.
Het bleek een soort gastenboek te zijn. Mensen die bij het koepeltje kwamen en naar binnen gingen schreven er wat in. Of iedereen dat doet wat ik niet. De mensen die niets vonden om te zeggen, die stonden er niet tussen.
Veel vakantiegangers, zinnen over de schoonheid van de bossen en het pad naar Bergen aan Zee. Er was een opmerking over hoe Bergen Bergen niet meer was en dat dat door de "import" kwam. En de bladzijde boven dit stukje. Waar je lang over kunt denken.
Wij schreven dat we verdwaald waren. Maar dat klopt natuurlijk nu al niet meer. We zouden dat eigenlijk weer op moeten gaan schrijven. Maar ik weet niet helemaal zeker of we het koepeltje nog terug kunnen vinden.
Posts
