De nieuwsbrief van de VOB

Edwin blogde er gister over. Over het exclusieve karakter van de nieuwsbrief van de VOB. Die nieuwsbrief krijg je namelijk alleen per mail toegestuurd wanneer je directeur bent.

Raar. Je zou toch verwachten dat de VOB en de directeuren blij zouden zijn met iedere blijk van oprechte interesse in wat er allemaal in (of met)het vak aan de hand is.

Dus zou er dan iets in die nieuwsbrieven staan dat niet-directeuren maar beter niet kunnen (of mogen) weten?
Ik heb mijn exemplaar eens uit de nog niet geleegde prullenbak van Outlook gevist, en kon er geen geheime informatie in ontdekken. Gewone nieuwtjes. Over bezuinigingen, het RTL Nieuws item, het NK Zaalvoetbal voor bibliotheken.

Is het dan een slim doordachte marketingtruc? Je geeft mensen iets niet met de bedoeling dat dat wat "verborgen" blijft zo spannend lijkt dat mensen in allerlei hoeken en gaten kruipen om de informatie toch te achterhalen.

Nee, ook dat lijkt het niet te zijn. De zo veel gezochte nieuwsbrief van de VOB,  de nieuwsbrief die alleen aan directeuren wordt gemaild. Die nieuwsbrief staat gewoon op de website van de VOB.

Ik had mijn exemplaar al geupload naar Scribd. Zodat ik eens lekker kon zeuren over openbaarheid enzo. Maar het hoeft allemaal niet. De nieuwsbrief is voor iedereen te lezen. Alleen de VOB mailt hem niet als je geen directeur bent.

Waarom dat automatisch sturen teveel moeite is? Geen idee. Al ben ik bang dat het een zorgvuldig opgezette en nogal ver doorontwikkelde communicatiestrategie zal blijken te zijn.

Galang Mashup

Zangeres, rapper (of is het dan rapster?) M.I.A maakte een paar jaar terug het liedje "Galang". Ze werd er redelijk beroemd mee. Vooral omdat het nogal vrijelijk gedeeld werd via het internet.



Jazzpianist Vijav Iyer nam "Galang" op voor zijn mooie en nogal doorwrochte cd "Historicity". Ja heus, jazz kan ook leuk zijn.



EthnomusicolobloggerDJ Wayneandwax zette gisteravond zijn mashup van de twee versies op het internet.
Knap. Fijn. De Best of both worlds. Maar dat is weer een ander lied.

galangs from wayneandwax on Vimeo.

Shudder/King Of Snake

Bij sommige muziekjes hoort een verhaal. Bij andere muziekjes komt dat verhaal later nog.

Er is Sail, Lowlands, Pukkelpop. Er zijn vast vergaderingen. En misschien ook nog wel een opening zo her en der. Een enkeling zal gewoon werken.

Dus is het muziekje er vandaag één waarvan het verhaal nog moet komen.
Underworld. 18 november spelen ze in de Heineken Music Hall.
En ze stonden nog op het lijstje van "bandjes waar we heen moeten als ze weer eens langs komen".
Ik ga straks maar eens naar de geprinte tickets kijken.

Het verhaal komt dus nog wel.

Bizarderder ... der

Ik heb er ooit een sterretje bij gezet. In de Google Reader. Bij de oorspronkelijke post van Found Footage Festival waardoor ik voor het eerst hoorde van Frank Pacholski.
Of beter, waardoor ik Frank voor het eerst zag.
Het sterretje (het begint op #carglasszuigt te lijken) is al van een tijd terug. Misschien omdat het ook een tijd duurt voor je weer een beetje tot geestelijke rust bent gekomen. Na het zien van deze op zijn minst opmerkelijke video.

Op zijn pagina bij Myspace vertelt Frank dat hij is gaan dansen (hij noemt het zelf dansen dus dan doe ik dat ook maar) na het zien van de film "The secret". Zijn gezin liet hij achter in Wisconsin. Maar ook op afstand ontvangt hij van hen veel steun.
Frank heeft ook wat video's op YouTube staan. Maar voor je die kunt zien krijg je een waarschuwing van YouTube. En geloof me, heus, dat zegt YouTube in dit geval niet voor niks.

"Bizar", dat woord hoorde ik een tijdje terug nogal vaak. En tussen de reacties op de site van de Telegraaf staat vaak "het moet toch niet gekker worden".
Maar er moeten woorden zijn die beter bij Frank passen.
Ik denk tenminste dat ook het publiek in de video hard aan het zoeken is naar die woorden.

Advertentie sense

Gmail is natuurlijk een prachtig programma. Ik gebruik het al jaren en heb zelfs ooit het genoegen gehad om de mededeling te zien verschijnen dat mijn mailbox geheel gevuld was.
Dat moet op 31 maart 2005 geweest zijn want de dag daarna liet Google weten dat de omvang van ieders mailbox voortaan zou toenemen als dat noodzakelijk bleek.
Dat was natuurlijk toevallig.

En de mensen van Google zijn natuurlijk ook enorme idealistische weldoeners. Dat geloof ik onmiddellijk.

Maar de servers van Google draaien natuurlijk niet op lucht. Er moet wel oldskool geld gemaakt worden. Dus plaatst Google advertenties in Gmail.

Vandaag doken er in mijn boxje advertenties op over verhuizen, het oprichten van een bv, jazz, hypotheken, een cursus notuleren, weer jazz, verhuisdozen, kaartjes voor Lady Gaga en nog meer jazz.

Bij al die advertenties kan ik wel bedenken waarom ze er staan. Hoewel, Lady Gaga?
Maar ik bedacht me dat ik in al die jaren eigenlijk nog nooit, maar dan ook echt nog nooit op zo'n advertentie geklikt heb.

Waardoor ik me plots afvroeg of er eigenlijk wel eens iemand op zo'n linkje klikt. En of iemand dan ook nog wat koopt.
Die adverteerders, die zullen toch aan iemand wel eens geld verdienen? Google zal toch niet de enige zijn die geld verdient aan die advertenties?

Afreageerpunk

Ik zocht een beetje vrolijk afreageerliedje. Vanwege iets op het werk. Waar ik dan verder weer niks over zeg. Omdat je op een blog soms wel wat zegt. Maar over andere dingen weer zwijgt.

Sham 69, een leuk bandje van vroeger. Punk. Fijne simpele liedjes. Ze staan op de foto hierboven. Mooi stereotiep. In een kelder, een beetje een zooitje, met de uitstraling die bij een punkband hoort.
Van "If The Kids Are United", toch een beetje een volksliedje van vroeger zijn ook vast stereotiepe filmpjes te vinden. Een bozig kijkende zanger met springende mensen ervoor.

Maar het kan toch altijd weer anders.

Het bootlegbakje (1)

Je moest er soms een tijdje voor in een platenzaak komen. En een "Hé hallo. Hoe gaat het?" babbelniveau bereiken met de verkopers. Voor je voorzichtig kon vragen of ze misschien "ook uhh nog uhh live uhh dingen" hadden.
Soms kwam er dan een bak met lp's van onder de toonbank vandaan. Met van alles en nog wat en van de raarste bandjes. Soms met de opname van een concert die iemand vanuit de zaal gemaakt had. Of met liedjes waarvan de artiest nooit gewild had die iemand ze echt zou horen.

Bootlegs.

Het lied uit het bootlegbakje van vandaag komt uit 1988. Het werd opgenomen in een kleine zaal in Den Haag. De artiest had al een optreden gegeven die dag maar zoals wel vaker deed hij er 's nachts nog maar één. Je moet wat als je erg veel energie hebt.

De opname is niet obscuur, hij komt van de man z'n populairste bootleg. Maar er zit een erg fijn gierende gitaar in.

De artiest omschreef zichzelf ooit in een lied als "that skinny motherfucker with the high voice". Hij heeft niets met het internet maar des te meer met rechten. Dus ik laat zijn naam maar even weg.
Je hoort het wel.

tsmwthv - just my imagination by Bootlegbakje

Smartphone Domino Day

Het is natuurlijk gewoon reclame.
En met een mus erbij was het natuurlijk nog een stuk spectaculairder geworden.

Of ik hiermee nu mijn "innerlijke blogger" heb gevonden, dat weet ik ook niet helemaal zeker.

Maar je komt er een komkommerweek redelijk mee door.

Pleaseshutup.com

Iets schrijven over de overlast van mobiele telefoons, dat is al bijna net zo afgezaagd als iets zeggen over het kleedgedrag van de hedendaagse mens in de zomer.

Dus dat bruggetje kan niet.

Misschien dan iets over dat het toch jammer is dat de bibliotheek weer wordt gebruikt als voorbeeld van een plek waar je stil moet zijn?

Maar dat is in dit geval ook wat onzinnig.
Stil, nee. Maar zo luid hoeft nu ook weer niet.

Dan maar geen bruggetje.

De video hieronder komt van de website pleaseshutup.com. Center Of Phone Etiquette staat er ook nog. Of je het allemaal serieus moet nemen? Ik betwijfel het. Daarvoor staat er teveel reclame van Virgin Mobile op de site.
Maar de filmpjes zijn op een giechelig kinderlijke manier best leuk. Voor op een woensdagmiddag.

Loading 53%

Lang, en dan nog langer geleden, toen ik leerde voor het vak van bibliothecaris reisden we op een dag van Amsterdam naar Utrecht. Want daar stond een computer, een heel bijzondere. Een computer waarmee je kon kijken in de catalogus van de Library of Congress.
Het was nog in de tijd dat er geen html bestond, het scherm had dan ook een zwaar DOS uiterlijk. Voor de jongeren, met DOS kon je nergens op klikken, je moest dan zelf commando's intikken. Commando's met rare letters die je ook nog eens zelf moest onthouden.
Plechtig werd de computer in Utrecht aangezet. De klas verdrong zich rond een flikkerend schermpje. Letters werden ingetikt. En het wachten begon. De begeleidster, ze gaf franse literatuur kon het slechtst haar adem inhouden. "En als je hier nu op drukt", zei ze "gaat het dan vlugger?".
Ze drukte een toets in. Het flikkerende beeld werd diep zwart, de computer hield op met brommen en de verbinding kon niet meer hersteld worden.
Waarna we maar weer terug gingen naar Amsterdam.

Vroeger ging alles trager. Maar zelfs met het snelle internet van nu zit je nog wel eens te wachten, op pagina's die ingeladen moeten worden. Sommige bedrijven verzinnen dan een preloader. Een bewegend "dingetje" dat laat zien hoelang je nog moet wachten.

Prettyloaded is die "dingetjes" gaan verzamelen en heeft er nu een aantal ondergebracht op een website. Waar je heerlijk hangend naar kunt gaan zitten kijken.

Buiten regent het bijna en binnen wacht je op een pagina die nooit zal komen.

via Monsieur Bandit

De regenjas van Paolo Conte

Jaren dacht ik dat het lied over een regenjas ging. Geen idee waarom ik dat dacht, misschien heeft iemand het ooit gezegd.

Impermeabili, dat woord bedoel ik. Vanwege "Gli Impermeabili" van Paolo Conte. Zo'n lied dat ergens in mijn hoofd zit en dat ik, meestal totaal onverwacht, soms loop te neuriën.
Iedereen heeft wel van die liedjes. Al is het in mijn hoofd soms wel erg druk.

Het gaat eigenlijk niet echt om wat Conte nu precies zingt. Het is meer zijn brommende gemompel dat melancholiek en vrolijk tegelijk klinkt. Maar vooral zijn het die violen, die violen die zo mooi vol in komen zwellen.

Maar toch, waar gaat het over? Volgens Google Translate zingt Conte het volgende:

Mocambo

rolluiken neergelaten

Regen op de borden van de nachten gegaan

Ik denk er goed over nadenkt

maar zijn afhankelijk afhankelijk

Welk verhaal wil je dat ik te vertellen?

ha! Ik kan geen nee zeggen, nee, nee nee nee

en opnieuw beginnen

als een rendez-vous

spraken zachtjes tussen ons

Ga naar beneden al

voor koffie

Excuseer mij even

passeert een hand hier, dus,

over mijn blauwe plekken

maar als goede regens suglimpermeabili

Fijn, het lijkt wel Dylan. En dan de vertaling van het laatste woord, het woord waar het eigenlijk om gaat.

Denk ik.

Bij Google Translate zit er vast iemand erg te grinniken.

Nergens een regenjas te zien.
Maar het blijft een mooi woord, impermeabili, vooral als je het hardop zegt.

Mixpod

Vorige week bladerde ik door de "Faithless in het Westerpark terwijl ze Insomnia doen" filmpjes bij YouTube.
Het waren er meer dan 20 en ik kon niet echt kiezen. Allemaal via YouTube één voor één afspelen is natuurlijk best te doen. Maar het schiet niet echt op. En je, ik in ieder geval, vergeet dan toch makkelijk welke je al gehad hebt.

Gelukkig struikelde ik over Mixpod. Met wat klikken en het intikken van zoektermen kun je daar op een doodsimpele manier een videoplaylist in elkaar kunt zetten. Die je dan vervolgens weer kunt embedden. Je kunt zelfs kiezen uit verschillende skins voor de player

Handig als je wat video's van je bibliotheek hebt en die allemaal via je blog en/of site wilt laten zien.
En als je geen filmpjes van je bibliotheek hebt, of niet zo veel, of je hebt even geen zin in weer die bibliotheek, dan kan je er ook vast wel wat mee.

Music Playlist at MixPod.com

Honden voor Jezus

Na de uithaal naar CoachJoek van gister wilde ik vandaag iets serieus zeggen over Twitter. Heus. Ik was het echt van plan.

Maar, buiten regent het. En binnen schiet het nieuwe rooster niet op.
De dag begon met de stortvloed van opa's, oma's en hun krijsende kleinkinderen in de trein vanochtend toch al wat matig.

Dus laat ik het vandaag bij een filmpje.

Ik moest er eerst vreselijk om lachen.
Maar dat was voor ik de glimlach van de "zanger" zag, zo rond seconde 35.

Buiten is het grijs, het blijft maar regenen en in het hele gebouw is verder niemand.
Hoop ik, hoewel de trap soms wel raar kraakt.

Beste CoachJoeK,

Waar kwam u nu zo plots vandaan? In het weekend was u er opeens, in mijn lijst met Twittervolgers. Volgens uw korte bio, ach, weet u, ik kopieer en plak even:

Coaching for your success in sports and business. Ski or die!

Aangezien u al 43.391 mensen volgt vroeg ik me af wat u over de streep heeft getrokken om mij te volgen..
Sport kan het toch niet zijn. Goed, er staat een foto van Maxi Jazz van Faithless in een voetbalshirtje in mijn vorige blogpostje maar meer doe ik toch echt niet aan sport. Coaching for business? Het is natuurlijk heel modernerig om bibliotheken business te noemen maar toch ... ik ben niet zo heel modernerig. 

En dan dat "Ski or die!". 

Ski? Meneer CoachJoeK, met mijn motoriek zou die zin "Ski and die!" moeten zijn.

Dus meneer K, als ik heel eerlijk ben dan gok ik dat u mij "gevonden" hebt met een handig twittertooltje dat volgers van volgers van volgers naspeurt zodat u zich dan weer aan een nieuw Twitteraccount kunt klampen. 

Is dat niet een beetje valsspelen, meneer Joe?

Of het de eerste keer is dat me dat overkomt?  Tuurlijk niet. Zo om de zoveel dagen hangt er wel een spammende account in mijn volgerslijstje. Maar waar ik in uw geval nogal van baal, en dan druk ik me nog mild uit, waar ik eigenlijk godslasterlijk pissed om ben, is dat ik u ook blijk te volgen.

Nu heb ik best een brede interesse maar, en ik hoop niet dat u nu zwaar teleurgesteld bent, uw oppervlakkige "Je kunt het als je maar wilt" agendaachtig gewauwel daar krijg ik echt heel zware jeuk van.
Gewauwel?
Ja, bijvoorbeeld deze, van een paar uur terug:

The 1st step toward getting somewhere is to decide that you're not going to stay where you are. 

Then Get Moving!

Zoiets mufs schrijf je toch niet?

Ik heb dat vinkje niet gezet meneer Joe, ik ben u niet gaan volgen en ik ben u ook niet terug gaan volgen.
Dus ook daar zult u wel zo'n lollig tooltje voor hebben. Dat moet ook wel. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat 43.389 mensen u vrijwillig zijn gaan volgen.

Of er geen ergere dingen op de wereld zijn? Absoluut.
Maar toch. Dat hele sociale media gedoe, dat raakt in mijn ogen zolangzamerhand knap geïnfecteerd door types als u. Types die alleen het woord "media" in "sociale media" zien staan.

Types die alles zien in de context van marketing en het helemaal geen probleem vinden om hun zelfverheerlijkende verkoopbevorderende gruwelspeak over mensen uit te storten. Types die een hoop Twitteraccounts zien, een tooltje kopen en hun tweets volduwen met lege lucht. En een linkje natuurlijk. Want er is tenslotte altijd wel een sukkel die er intrapt.

Het is misschien wat onsamenhangend geworden, dit bericht, meneer JoeK. Dat heb ik wel vaker als ik boos ben. Ik gok er maar op dat u het ergens wel een beetje kunt volgen. Ook al moet u het dan eerst door Google Translate halen.

Voor ik u ga blocken wil ik u nog even een gedichtje laten horen, van John Cooper Clark.
Laat de tekst op u inwerken, en doe er uw voordeel mee.

Have a nice life,

Ton