Tiny Desk Concerts

Ik heb het niet zo op mannen met een akoestische gitaar, alleen, op zichzelf op een podium. Zelfs niet als het gaat om de man die de Nobelprijs niet won deze week.
Het schijnt heel wat te zijn, als je dat niet mooi vindt. Maar ik vind het niks, dat gezing in combinatie met gehark over een akoestische gitaar. Kijk mij eens zingen, hoor je wel hoe bijzonder m'n teksten zijn?
Het is zondag, niemand let op, dus kan ik dat best wel even zeggen.

Buiten regent het. Of in ieder geval regent het zo weer, of dan toch zeker straks.

Op de site van de NPR (National Public Radio) kun je naar Tiny Desks Concerts luisteren en kijken. Geen idee hoe ik er ook al weer achter kwam dat die concertjes bestonden. Maar leuk zijn ze wel.
In een onooglijk kleine ruimte, soms inderdaad achter een tiny desk worden er liedjes gezongen, of wordt er muziek gemaakt. Als je door het archief bladert kom je de Cowboy Junkies tegen, The Cranberries, Glen Hansard, Wilco en de Toearegs van Tinariwen.

Hieronder plak ik, omdat het zo weer gaat regenen, een Tiny Desk optreden van Kurt Wagner. Hij van Lambchop. Hij mompelzingt, zichzelf begeleidend op alleen een akoestische gitaar door wat liedjes heen. Iets wat ik dan wel weer mooi vind.
Ik heb ook nooit gezegd dat ik consequent ben.

Twee liedjes van Lambchop ("Slipped, dissolved and loosed" en "National talk like a pirate day"), één van Don Williams en hij begint met "You're a big girl now" van Dylan, die ook volgend jaar de Nobelprijs niet gaat winnen.

En ja hoor, buiten regent het weer.