Boekenmarkt

De oudere meneer, in korte broek had meteen de net afgedwongen twee nieuwe kopjes koffie zelf maar mee genomen. Hij moest toch even naar binnen om te plassen. Het ene kopje zette hij op tafel, het andere dronk hij staand op.
"Niet warm", zei hij voor hij het kopje dat zijn vrouwelijke metgezel net naar haar mond wilde brengen pakte en daar ook een slok uit nam.
"Ook lauw. Kom we gaan, hier zien ze me niet meer terug. Eerst de prijzen verhogen en dan nog lauwe koffie serveren ook".
Wij namen een slok van onze goed op temperatuur zijnde koffie en keken geamuseerd toe hoe ze wegliepen. Hij trok de nu nog lege koffer-op-wieltjes geïrriteerd achter zich aan.

Sinds ik eens in Londen een dag heb verprutst met het zoeken naar een markt waar "thousands of books" zouden worden verkocht laat ik boekenmarkten over het algemeen aan me voorbij gaan. Na uren vol verbaasd kijkende Londenaren die echt nog nooit van het opgegeven adres hadden gehoord, nee echt niet, vonden we de markt. Het was een kamer met zes op instorten staande kastjes waarin blekige pockets stonden die verkocht werden om de leeggelopen kas van een trotskistische afsplitsing van de Labour Party weer wat aan te zuiveren. Trotskisten bleken zeldzaam saaie mensen te zijn die onleesbaar ingewikkelde boeken lazen. En ze wasten zo te zien hun handen ook niet voor het lezen. Maar misschien was dat een principe.

De Deventer Boekenmarkt is de uitzondering op de "Wij lezen liever van vers papier" regel.

Vroeg beginnen is belangrijk. Het best doe je dat op een terras met uitzicht op de straat die het station met het centrum verbindt. Stromen mensen lopen in die straat eerst nog rustig maar hoe dichter ze bij het plein komen waar de boekenmarkt begint, hoe harder ze gaan lopen. Met hun "koffer-op-wieltjes" ratelend achter zich aan. Steeds iets sneller gaat de pas, steeds iets luider rolratelen de kleine wieltjes. Zelden wordt er echt gehold. Al komt dat wel voor.

Zo'n 120.000 mensen komen er elk jaar naar de markt. Sommige met zo'n koffer, andere met rugzakken of tassen. Veel hebben er lijstjes in de hand en een zenuwachtige blik in de ogen. Waar te beginnen en wat het is het al druk.

De meneer die met blijde blik vertelt dat hij nu nog maar één Karl May boek hoeft.
De wild kijkende mevrouw die vlug een gloednieuw maar toch al sterk afgeprijsd exemplaar van "50 grijstinten"  of zoiets van een stapel grist.
Het stel dat tevreden door een stapel net aangeschafte kartonnen babyboekjes bladert terwijl hun kind in de kinderwagen ligt te huilen.
Het meisje dat met een "Nou, hier hou je het wel even uit he"  haar vriend bij een kraam reisgidsen achterlaat en zichzelf naar de overkant van de straat worstelt waar een stalletje met esoterische boomknuffelboeken staat.

Die 120.000 mensen hadden natuurlijk ook allemaal fijn thuis achter hun pc kunnen blijven zitten om daar te zoeken naar dat ene boek. Maar ze gingen liever naar Deventer.
Misschien hadden ze thuis ook eReaders, maar dan lieten ze dat niet merken. Ik hoorde tenminste geen niet te volgen Mediamarktachtige gesprekken over dat een Kindle niet met een Kobo kon of misschien ook wel maar dat je dan een Sony snoertje nodig had en dan zat je toch nog met die DRM.

Ik kocht het traditionele Bob Dylan boek en nog wat dingen waar ik eigenlijk niet van wist dat ik ze wilde hebben. Maar ik geloof niet dat het daar eigenlijk om ging. Naar de Boekenmarkt in Deventer ga je voor de boeken maar ook, of misschien wel vooral om te genieten van de mensen die er zoeken naar dat ene boek dat nog ontbreekt of die toevallige ontdekking waar je niet op bedacht bent.
Misschien is het wel allemaal uitstervend oud papier hoor, dat kan, ieder zijn geloof. Al zie ik mensen nog niet hetzelfde enthousiasme opbrengen voor een digitaal bestand. Tenminste, niet voor de inhoud van dat digitale bestandje.

Het enige dat gister ontbrak was het vertrouwde beeld van Gerrit Komrij die eerder altijd ergens op een terrasje zat. Of langs liep met een tasje. Misschien zaten daar wel Karl May boeken in. Dat zou best kunnen, meneer Komrij had altijd glimmende pretogen als hij op de Deventer Boekenmarkt was.