Vrijdag muziekjesdag (10)

Ze was klein, nogal omvangrijk en ze probeerde voor me te dringen. Ik deed een stap naar voren zodat mijn plaats in het gedrang veilig was gesteld. Van achter kwam een snerpende stem die vertelde dat ze "all the way from New York" was gekomen to "see him". Ik gaf haar geen aandacht en bleef staan.

De drie mannen op het podium hadden hun eerste nummer gedaan. Handen werden stuk geklapt. Er werd enthousiast geroepen van "Prachtig" en "Mooi!!". En toen stond een flink deel van de bezoekers op en schuifelde naar buiten. Andere mensen holden naar binnen, gingen vlug zitten en de groep begon aan het tweede nummer.

Mensen zaten op de grond, zo'n 500 wel. De gitarist op het podium ging maar door. Ergens in het midden van de zittende mensen stonden er plots drie op. "Zitten" riep iemand. Maar de drie bleven staan. "Zitten", veel meer mensen riepen het nu. De drie bleven staan. Het chagrijn was voelbaar. Er werd nog harder geschreeuwd. De drie beven staan, om hen heen gingen nu meer mensen staan. De gitarist scheurde gewoon verder.

Het North Sea Jazz-festival begint vandaag weer. En iedereen zal er weer zijn. De mensen die voor je gevoel eigenlijk alleen voor het aan de barren hangen komen, de verbaasde liefhebber van die paar popmensen die er ook spelen, de voordringers, de rustige mensen die voor een paar concerten gaan, de neuroten die met een soort spoorboekje in de hand vijf minuten hier, tien minuten daar en in het voorbijgaan nog ergens anders naar binnen kijken en van alles een fractie zien.
En ik ga ook. Hieronder het mogelijke programma van vanavond. Maar misschien wordt het heel anders. Dat is het leukste. Dat je zomaar iets ziet en hoort dat bijzonder is.

John Zorn The dreamers, dan naar Dhafer Youssef, door naar Raul Midon, daarna Eric Vloeimans met op weg daar naar toe misschien nog een stukje BB King, even de tanden flink op elkaar bij Cecil Taylor om te eindigen bij het Spanish Harlem Orchestra.

Van die laatste doe ik even een filmpje. Dan kan ik vast kijken want ze spelen wel heel erg vreselijk laat op de avond.

Ding 15 Podcasts

Podcasts, ik zat me er al de hele cursus op te verheugen. Fijn kleien met fragmentjes geluid en er wat commentaar tussen zetten. Maar ja. Uitgesteld. En te laat het besef dat ik iets met een microfoon moet doen. En die heb ik thuis niet. En om nu op het werk een podcast te gaan zitten maken. Er zijn al teveel mensen afwezig, vakantie en meer van dat soort dingen.

Dus helaas. Geen boeiende podcast over Dylan toen hij erg into god was, waarschijnlijk mijn enige kans om ooit iemand te laten luisteren naar die meer dan unieke (en hemeltergend slechte) illegale opname van een soundcheck van ome Bob met gospelkoortje.
Geen van commentaar voorziene fragmenten podcast met een dronken Jack Kerouac.
En ook geen "Een overzicht van hoorspelen van Paulus de boskabouter" podcast.

De bibliotheek Langedijk komt vaak op de lokale radio. De medecursist van een deur verder die op vakantie is, is al aan het proberen om die uitzendingen in mp3 formaat te krijgen zodat we er een podcast van kunnen maken. Hopelijk lukt dat deze eeuw nog.

Want een podcast blijft de moeite waard, je zet hem simpel op je mp3-speler en je kunt luisteren wanneer je maar wilt. Kleine moeite, veel plezier.

Geen eigen podcast dus maar eentje (gedownload en in een spelertje gezet) waar ik over struikelde. Een (Engelstalig) interview met E.O Wilson, bioloog, mierendeskundige, schrijver, denker en één van de intiatiefnemers van de "Encyclopedia of Life". Hier een onbenullig kort "Wikipedia in het Nederlands" artikeltje over hem.

Discover Simple, Private Sharing at Drop.io

mijnbibliotheek.nl

Nu klets ik soms wat af op dit blog maar vandaag beperk ik me tot het digitaal herkauwen van twee filmpjes over mijnbibliotheek.nl.

Ik heb soms mijn vraagtekens bij grootscheepse landelijke dingen maar dit keer heeft de VOB volgens mij toch echt een goed idee.

Kan ik al ergens tekenen?

Ding 14 IM

Het nadeel van Instant Messaging is, wat mij betreft dan, dat het vaak niet zo heel erg instant is.

Natuurlijk, ook ik heb in een grijzer verleden wel eens iets met een IM ding gedaan. Ik kan me vaag herinneren dat ik ooit in de Noordkop (toen alles nog bij het oude was) heb geprobeerd om collega's zo ver te krijgen om via een groeps-chat-ding te vergaderen. Maar dat is nooit verder dan een falende testfase gekomen.
En ik heb ook wel eens een zinnetje of paar in dat Windows Messenger getikt maar vaak bleek de andere kant dan afwezig te zijn of in gesprek met nog 251 mensen. En erg geduldig was ik toen ook al niet.

Chatten met klanten lijkt me voor een bedrijfje met de omvang van de bibliotheek Langedijk niet haalbaar. Wil een chatbox succesvol zijn dan moet daarvoor permanent iemand beschikbaar zijn. En dat gaat niet lukken. Tenminste niet als we met andere, in mijn ogen meer zinvolle 2.0 dingen aan de slag willen.

Chatten met collega's lijkt me nog steeds (ook na het ooit falen in de noordkop) een goed idee. Het zou met onze federatie hopen "heen en weer" tijd kunnen schelen en nu je met Gmailchat (of hoe het ook mag heten) ook als groep kunt chatten zou ik dat wel weer eens willen proberen. Webcam inpluggen en klaar lijkt me.

Meer kan ik er ook niet van maken. IM, chatten, is dat eigenlijk niet heel erg 2003?

Ding 13 Online kantoortoepassingen

Toen ik laatst een laptop kocht besloot ik er overmoedig geen externe programma's meer op te zetten. Dat getut met schijfjes en licenties. Helemaal 2.0 leek het me als ik zelfs geen programmatuur meer zou downloaden maar alles via het internet zou doen.

Dat gaat helaas nog niet helemaal.

Maar ik ben thuis nog steeds gelukkig zonder Word, Excel en al die andere jukeboxachtige Microsoftzooi. Het kan van alles, waarschijnlijk ook koffiezetten maar het doet nooit wat ik wil en van alles als ik het niet wil. Buttons, bullets, een spellingsverbeteraar in het swahili of kroatisch, onlogische formules om over die irritante paperclip die nooit iets weet maar te zwijgen. Weg ermee! De gemiddelde bibliotheekmedewerker tekstverwerkt toch al niet. Dat hoeft ook helemaal niet. Anders hadden we wel Openbaar Administratiebureau geheten.

Zo. Dat moest even. Weg met die geldverslindende Microsoft ongein.

Met Google (die ik ook wat begin te wantrouwen, maar nog niet zo erg) gaat het ook. En met Zoho. Maar net als AliceW beperk ik me tot Google. Anders wordt het te ingewikkeld.

Sharen gaat prima. De medecursist van een deur verderop die nu op vakantie is en ik probeerden het even en dat ging soepel. Soepeler zelfs dan gezamelijk gezeten aan een tafel. Maar dat zal ook weinig mensen verbazen.
Het duurde even voor ik begreep hoe ik kon zien wie wat waar veranderd had in een document maar nu dat duidelijk is ben ik wel om.

Weer een nagel aan de kist van Microsoft.