Postje 150!
1974. Het lied komt een beetje aarzelend op gang. Alsof de juiste versnelling gevonden moet worden. Maar dan herkent het publiek het nummer, juicht en komt de vaart erin. Dylan zingt niet echt, het is meer schreeuwen, of overschreeuwen. Soms lijkt het gooien met woorden, of sneren.
Dit blog begon in april, op een achternamiddag, na de introductie door Edo.
Een blog? Oh, een naam. Een naam? Wat voor naam geef je een blog?
L.A.R.S is de afkorting van "Like A Rolling Stone", een mooi lied. Volgens sommigen het beste liedje ooit. Maar dat weet ik niet.
Ik heb "iets" met Bob Dylan. Maar wat "iets" is? Er gaan maanden voorbij dat ik niet naar de man luister. Zijn laatste (kerst)cd heb ik nog niet gekocht en ik denk ook dat ik ga vergeten dat te doen.
Toch heb ik stapels illegaal opgenomen cd's van concerten. Omdat het misschien daar ergens is. Dylan's ongenaakbaarheid, zijn lak aan het vervullen van verwachtingen.
Elke twee jaar komt hij langs. Toen dit blog begon was het bijna weer zover. Vandaar dus.
Elke twee jaar denk ik "och nee, niet weer dat nummer" en elke twee jaar ga ik toch weer grijnzend naar buiten.
2009. Het tempo is lager. De band kent het lied van voor naar achter en andersom. Dylan schreeuwt niet meer. Hij legt de woorden gewoon neer. Hier een paar, daar nog wat. Sommige vallen gewoon. Doe er maar mee wat je wilt.
Het is niet mooi, het is alleen maar wat het is.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
5 opmerkingen:
Weet ik eindelijk waar L.A.R.S voor staat :-)
Mooie mijlpaal Ton. Je bent een vaste waarde geworden in Netvibes. Houden zo!
Ik was al even bang dat dit dan de laatste blogpost was....
En ik heb er aardig wat met veel plezier gelezen en gezien. Dank Ton en op naar de volgende 1500..? (150 in 7 maanden: wat een productie!)
Ook ik vroeg me af waar L.A.R.S. de afkorting van was. Leuk om het nu te weten.
Ik herinner me nog wanneer ik voor het eerst iets van Dylan hoorde: ik was 15 en op kamp met de jeugdclub van de gereformeerde kerk... Ik was erg onder de indruk: dit was geweldig en mijn ouders zouden het niet kunnen waarderen! (In die tijd had je nog het zogeheten 'generatieconflict'.)
Toen ik, door een gelukkig toeval (want ik kijk zelden tv) enkele jaren geleden de Dylanfilm van Scorsese zag, met heel veel beelden die nieuw voor me waren, realiseerde ik me: dit was míjn tijd en wat een mooie tijd was het!
Jouw tijd was het eigenlijk niet, dus extra fijn dat je Dylan tóch ontdekt hebt ;-)
Succes gewenst met verder bloggen!
Há het L.A.R.S. raadsel is opgelost.. dat we daar niet opgekomen zijn !!!
Leuk dat je al op 150 posts zit.. en ik heb ze allemaal gelezen!!
Een reactie posten