Vorige week, ergens vorige week, zag "mijn" Twitter er plots anders uit. Een balk riep me toe dat ik "lists" kon gaan maken. En ook dat het nog Beta was. En dat ik er verder niet over mocht praten.
Nu hield niemand zich aan die laatste zin (ik merkte al rap dat ik niet de enige was die lists mocht gaan maken) en volgens mij was Beta de dag daarop al verdwenen. Sindsdien doen twitteraars aan lijstjes maken. Heel veel lijstjes.
Ik was er eerst wat schamper over maar zie nu toch wel de voordelen. Je kunt je contacten fijn onderverdelen (toch weer even bibliothecaris spelen) en het lijstje van een naam voorzien. Als je daarna even geen zin hebt in de bak chaos die al je twittercontacten door elkaar heen soms kunnen zijn selecteer je gewoon even een lijst en valt iedereen die daar niet op staat helemaal stil.
(Mashable heeft trouwens een aardig "wat kun je met lists" artikel)
Nog handiger zijn de lijstjes die anderen maken.
Beter goed geleend dan slecht verzonnen (of zoiets).
Een mooi lijstje is @nlbiblioblogs/nl-librarians, zo heb je fijne alle twittermededelingen van twitterende bibliothecarissen op één hoop.
Techcrunch beschrijft vandaag hoe je van zo'n list een widget kunt maken. Leuk. Een widget, dat was al een tijdje terug. Maar het werkt (zie hiernaast).
Al is ie wel foeilelijk roze zeg. Die kleur kun je veranderen via de html maar dat moet ik later nog even doen.
dinsdag 3 november 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
9 opmerkingen:
oh ik geloof dat ik heb zitten pitten.. ik had het nog niet gezien.. nou twitter ik eigenlijk alleen maar via netvibes of mijn mobiel dus misschien dat dat de oorzaak is. Ik vind het roze wel leuk trouwens..
Wat ik me afvraag is: als je je niet thuisvoelt in zo'n lijst, hoe kom je er dan uit? Of kan dat niet?
@marian, roze vloekt ernstig met de rest van mijn blog maar voor de rest is dat listgedoe best leuk.
@schrijverdezes, ik ben bang dat je zo'n listmaker dan een tweetding moet sturen om er weer uit verwijderd te worden. Dat is wel weer een minnetje van zo'n list.
Ik heb daarom besloten vanavond te stoppen met twitteren (ik hou wel 'twitcit', dat staat gelukkig op geen enkel lijstje). Ik vind dat lijstjesgedoe genant. Achter de schermen zou ik het nog wel acceptabel vinden, maar dat het de zoveelste vorm van 'kijk eens waar ik allemaal bijhoor' is, bevalt me niet. Nu nog even uitvinden hoe je twitter opzegt...
@schrijverdezes, ik zelf zie de lists niet als een "kijk eens waar ik allemaal bijhoor" (tenminste niet als je in een list die een ander maakt terecht komt, daar heb je tenslotte geen invloed op) ding.
Het kan toch ook een aardige manier zijn om bv nieuwe bloggende bibliothecarissen oid te ontdekken?
Je hebt natuurlijk gelijk, maar ik ben een beetje allergisch voor dit soort dingen geloof ik (weet ik wel zeker eigenlijk). Nuchter bekeken is er niks mee aan de hand, maar ik vind het op de een of andere manier 'niet kunnen'. Het houdt me ook weg van hyves e.d., en bij bibliotheeh 2.0 waar ik me na veel aarzelen heb aangemeld weiger ik dan weer 'vrienden' te worden (wordt me niet zo vaak gevraagd hoor). Ik wil dus ook niet in van die twitterlijstjes staan. Het aardige aan twitter vond ik tot nu toe de hoge mate van vrijheid. Die is er, voor mij, nu af. (Ik denk overigens dat het niet bedoeld is om de twitteraar te plezieren maar dat het een voorbereiding op commercialisering is, maar ik ben nogal wantrouwend van aard.)
Maar dit weer ten gunste van twitter: het bleek heel eenvoudig om 'op te zeggen'. Dat is me bij hyves (waar we voor de 23dingen een account moesten maken) nooit gelukt.
@schrijverdezes, ik had er nog niet op jouw manier naar gekeken, van die voorbereiding op de commercialisering. Ik zal er eens over na gaan denken. Twitter zal ongetwijfeld geld willen gaan verdienen. Tot nu toe lukt dat nog niet heel erg dus wie weet heb je wel gelijk.
Erg leuke tenrek trouwens :), dat was ik nog vergeten te zeggen.
Ik ben nu bij de varanen, iets minder aaibaar!
Ik ben overigens níet weggegaan bij twitter omdat ik het te commercieel zou vinden, dat heeft er niks mee te maken, dat weet je van te voren dat het dat ooit zal worden (of allang is). Het is gewoon een persoonlijk allergie voor dit soort dingen waarin je status wordt afgemeten aan het aantal vrienden dat je hebt enz. Net zoiets als kleren met een merk, als je de overeenkomst snapt.
Wat die commerciële kant van 'gratis' internetdingen betreft, daar hoorde ik 's een lezing over en blogde daarover. Zoek ik op.
dit stukje was het. Met excuses voor de selfpromoting, maar voor mij was het destijds wel onthullend, hoe argwanend ik van nature ook ben.
Een reactie posten