Zo om de paar jaar probeer ik weer eens of ik van klassieke muziek zou kunnen houden. Maar het lukt niet. Die bossen met violen zitten in de weg. Dat waaiert maar heen en weer.
Wel heb ik de laatste maanden wat moderne klassieke muziek (wat een rare term blijft, het is een contradictie, zoals iets als zeggen dat Dries Roelvink een zanger is) ondekt.
Vandaag John Cage. 4,33 (in three movements) heet het, een controversieel (zegt "men") stuk voor piano uit de vorige eeuw. Gespeeld door David Tudor een naam die vaker voorkomt in de moderne klassieken.
Ik moet me vreselijk inhouden om niet allerlei leuks over Cage te linken of te zeggen. Maar dat doe ik later nog wel eens. 4,33 moet je horen zonder voorkennis.
Niet nu al afhaken, het valt reuze mee. En als je het al kent, neurie dan maar fijn mee.
vrijdag 17 april 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Ton ik ben na 3 minuten afgehaakt.En ik had nog wel zo'n zin in mee-neuriƫn.... pfff.
De neuriefactor is misschien niet zo hoog. Maar de uitvoering is briljant :)
Oh maar dat liedje is heel bekend. Weet alleen ff niet meer van wie.
Och ja, je bedoelt natuurlijk die uitvoering van ... kom, ben ook even de naam kwijt.
enig.. duurt mij te lang.
Een reactie posten