Hoe is het eigenlijk met Shawn Fanning?

Ik denk dat het S. was die de lp van Steely Dan uit zijn linnen tas haalde. Het was na school, of in een tussenuur en we kwamen net uit een warenhuis in Den Helder. "Die heb ik altijd al willen hebben", zoiets zei hij. En aangezien wij de lp ook wel wilden horen en we, net als hij, vonden dat lp's veel te duur waren was het alleen maar makkelijk dat S. het ding gejat had. En knap ook trouwens, zo'n lp was door zijn omvang best lastig te ontvreemden.

Slecht he, stelen.

Het is een beetje een kip en het ei vraag. Wie de muziekindustrie zoals we hem kende op de helling zette. Was het de mp3 of was het Shawn Fanning die Napster op het internet plaatste?
De mp3 verkleint de omvang van een muziekbestand dramatisch waardoor er vele, heel vele liedjes vlug te downloaden zijn. Napster was de eerste site die het mogelijk maakte mp3's te delen. Stel, ik heb een liedje op mijn pc, mijn pc staat aan en heeft verbinding met het internet dan kun je via een site als Napster dat liedje van mijn (en 1000en andere pc's waarop dat liedje staat) downloaden naar je eigen pc (als ik dat goed vind natuurlijk, het gebeurt niet zomaar).

Wat dagen terug deed een rechter een uitspraak in de zaak tegen de "eigenaren" van The Pirate Bay. Die site werkt volgens het principe van Napster (al is de techniek weer heel anders), je deelt bestanden (filescharing). Ik las over die zaak en vroeg me plots af hoe het eigenlijk was met Shawn Fanning van Napster, kortstondig was hij één van de meest besproken figuren van het internet.
Je kunt hem zoeken via de gewone zoekmachines maar zijn naam duikt ook zeer regelmatig op in blogs. Via Blogsearch van Google (altijd maar weer Google) zoek je heel eenvoudig in blogs en je kunt jezelf via een rss feed abonneren op nieuwe resultaten van je zoekopdracht. Een egofeed heet dat ergens. Een pracht uitvinding, zo zit je niet meer vast aan het nakijken van allerlei blogs, je krijgt gewoon een seintje als er ergens op een blog iets geschreven wordt over dat wat je boeit.

Met Shawn Fanning is het raar gegaan. Zijn Napster (en hijzelf) werd haast meer dan wereldberoemd. Op sommige universiteiten werd 40% van al het internetverkeer veroorzaakt door het downloaden via Napster. Maar er kwamen aanklachten en rechtzaken. Muzikanten en de industrie beschouwden het grenzeloos downloaden van liedjes zonder dat daarvoor betaald werd als diefstal. Napster ging bankroet (al bestaat de site, nu met een heel andere opzet nog wel) en Fanning dook een paar jaar later weer op met Snocap, ironisch genoeg een "ding" dat het mogelijk maakte om een soort digitaal bezitskenmerk aan bestanden toe te voegen. Ook daar is hij inmiddels weer weg. Zijn laatste idee heeft iets te maken met profielen voor online games. Maar die site is "tijdelijk" down. Via mijn "Shawn Fanning" rss feed hou ik hem echter in de gaten.

Over weinig dingen wordt op forums zo hartstochtelijk geruzied als over het delen en downloaden van bestanden waarop rechten zitten die de gebruiker niet wenst te betalen. De creatiefste redeneringen worden aangehaald om het gelijk van de downloader te bewijzen. Persoonlijk vind ik de excuses van de downloader wat gezocht (en dan doe ik eens mild). Zeg gewoon dat je iets wilt hebben zonder dat je ervoor wilt betalen, ook al betekent dat dan dat er weinig tot geen verschil is tussen jou en S. die vroeger een lp jatte.