Misschien heb je er ooit zelf één gemaakt. Een tekenfilmpje in een kladblok. Op elke pagina een plaatje, dat dan op de volgende pagina iets van plaats verschuift. Wanneer je dan met je duim de blaadjes heel vlug doorbladert ontstaat er schokkerig bewegend beeld.
Jamie Bell maakte een wel heel bijzonder tekenfilmpje in een kladblok. "A brief history of pretty much everything". Het maken duurde drie weken. En er waren 50 kladblokken voor nodig.
Jamie haalde er een hoog cijfer mee. Staat er op YouTube. En dat snap ik.
Knap. Ik zou er het geduld niet voor hebben.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
13 opmerkingen:
ik vind 'm echt geweldig gemaakt, en dan die muziekjes eronder haha!
Prachtig! Hoe heb je dat nou weer ontdekt? Het geduld zou ik er geloof ik wel voor hebben (want ik heb wel ingewikkelde truien gebreid waar ik veel langer dan drie weken over deed), maar ik zou het nóóit kunnen, ook al heb ik vroeger inderdaad wel van die kladblokfilmpjes met bewegende poppetjes gemaakt.
Het filmpje deed me op de een of andere manier denken aan Godverdomse dagen op een godverdomse bol van Dimitri Verhulst, maar dat heb jij natuurlijk niet gelezen ;-)
Dat boek ken ik inderdaad niet, dat had je goed ingeschat :)
Het filmpje kwam ik tegen op The Daily What een site die vol staat met rare, niet bibliotheek relevante vondsten. Zo af en toe is dat een hele verademing.
Zeg maar gerust meestal.
Het boek is geen roman trouwens, d.w.z. niet in de gebruikelijke zin van dat woord. (Zie eventueel en desgewenst mijn postje erover.
(ik zie nu pas dat er een spelfout in de titel van dit blogje staat, 3 brillen en dan nog die vertraging met het constateren van een fout)
De Onderzoekende Persoon kende het boek. Zij vond het wel wat maar kon er toch ook weer niet helemaal "in" komen.
Wat ik mij afvraag is waarom je die spelfout nog niet veranderd hebt. Of is dat omdat anders bovenstaande opmerking niet meer klopt?
En kijk, aan de OP heb je wat! Ik had overigens ook moeite om er 'in' te komen: als ik mij goed herinner lukte dat pas tegen het eind van het boek, maar toen wel overtuigend.
Het team van Monty Python had m ook wel kunnen waarderen ?
@schrijver, als een spelfout er al bijna een dag staat dan moet die maar blijven staan denk ik. En anders klopte idd mijn eigen reactie op die spelfout weer niet.
Zo'n OP is reuze handig. Zo kan ze heel geduldig bibliotheekfilmpjes in elkaar knutselen.
@23kaatje, dank, nu weet ik waar het filmpje me aan deed denken. Leeftijd he.
Vanmorgen in de trein las ik Salinger en moest aan de fout denken:
Het is, om het figuurlijk te beschijven, alsof een auteur een schrijffout maakt, en alsof die schrijffout zich van haar eigen hoedanigheid bewust is geworden. Misschien was het eigenlijk geen fout maar in veel hogere zin een wezenlijk onderdeel van de hele uiteenzetting. Het is dan alsof deze schrijffout in opstand komt tegen de auteur, uit haat jegens hem weigert om zich te laten corrigeren, en zegt: 'Nee, ik weiger om te worden uitgewist, ik zal tegen u getuigen, dat ge een armzalig schrijver zijt.'
Dat ik aan de fout moest denken betekent niet dat ik het met de laatste zin eens ben. Integendeel!
Mooie zin van Salinger weer.
Die andere fout is trouwens aangepast. De versie op de website van de bibliotheek wordt hopelijk vandaag ergens geupload.
Nou blijkt-ie niet van Salinger zelf te zijn, las ik vandaag in de trein. De cursivering had me kunnen waarschuwen (maar deed dat niet) dat het een citaat was. Verderop in het verhaal bleek de auteur: Kierkegaard.
Dat "ge" en "zijt" was wel een beetje raar bij Salinger. Al is het nog steeds een mooie zin, of gedachte.
Gelukkig is het Kierkegaard. Daar ken ik niets van.
Ik ook niet. Misschien wel zonde. Maar eerst Salinger maar eens verder ontdekken. Een mens kan niet alles.
Een reactie posten