Thee met de taliban (boek)

Op maandag een boek. Misschien brengt dat iets van structuur in dit blog. Nou ja, iets meer structuur. Het moet niet te gek worden.

Thee met de taliban - Deedee Derksen

Van 2006 tot en met 2009 werkte Derksen als correspondent voor De Volkskrant in Afghanistan. Over die jaren schreef ze "Thee met de taliban". Het boek gaat dus over de oorlog in Afghanistan. Maar niet alleen daarover.
Derksen beschrijft hoe ze, eigenlijk zonder al teveel voorkennis in Kabul aankomt en daar een heel andere wereld aantreft dan ze verwacht had. Door de steeds aanwezige dreiging trekken journalisten vooral veel met elkaar op, spreken ze met Afghanen die zelf jarenlang in het buitenland hebben doorgebracht en die vol zitten met nobele plannen maar nauwelijks de hoofdstad uitgaan of uitkunnen. En er wordt een hoop gefeest. Ja, het is niet ongezellig in Kabul.
Buiten de hoofdstad ontmoet ze Nederlandse militairen, gewone afghanen en talibanstrijders. Er is spanning, er is avontuur. Zeker. Maar er zijn voornamelijk veel vragen. En het zijn die vragen die het boek de moeite waard maken.

Wat willen de Afghanen zelf eigenlijk? Die taliban, is dat wel zo'n homogene groep? Hoe zit het met de krijgsheren die het land in de chaos stortte die de opkomst van de taliban mogelijk maakte en die nu weer vaak worden gebruikt door de westerse troepen? Zit Nederland te wachten op nieuws uit Afghanistan als het niet over de Nederlandse soldaten gaat? En hoe komt een journalist achter de waarheid in een conflict waarin hij of zij vaak zelf een doelwit is?

Het eerlijke van het boek is dat die vragen eigenlijk nauwelijks beantwoord worden. Er is teveel ruis. Er zijn teveel belangen. En nee, die belangen zijn in dit boek niet de olie, of een strategische pijpleiding of zoiets groots. Toegang tot water, een beekje kan al een conflict veroorzaken waarbij gemakzuchtig labels geplakt kunnen worden.

Derksen komt er niet echt uit. En dat beschrijft ze goed, eerlijk en open. Aanrader voor iedereen die "Het zijn net mensen" van Joris Luyendijk las en dat boek de moeite waard vond.

Meer achtergrond en over Afghanistan in: "Taliban" en "De dreiging van chaos" van Ahmed Rashid. Een indringend persoonlijk verhaal over het leven in Kandahar is "The punishment of virtue" van Sarah Chayes dat in het Nederlands de minder mooie titel "De terugkeer van chaos" kreeg.

Tweets uit Afghanistan: Peettv (journalist Peter ter Velde), Natalie_Kabul (correspondent voor De Volkskrant) en Anand_Gopal_ (correspondent voor ondermeer The Wallstreet Journal).

En dan nog wat Afghaanse rap. Daar had ik nog nooit van gehoord voor ik "Thee met de taliban" las.