Mijn smaak, wat betreft film en tv dan, is nogal gemiddeld. Er dient toch meestal wel minimaal één dood lijk op te duiken om mijn aandacht vast te houden. En graag ook een beetje vlug als het kan.
Met wat aarzeling nam ik dan ook de dvd box van "In Treatment" mee naar huis. Een serie over de sessies van een psychiater. Maar het ding had goed recensies gekregen dus, "suprise me".
En dat gebeurde ook. Al gauw verschoof het kijkschema van 1 aflevering naar een paar, naar redelijk vierkante ogen marathongebeurtenissen.
"In Treatment" is verraderlijk eenvoudig. Elke dvd heeft vijf afleveringen en elke aflevering is één sessie van psychiater Paul met een patient. Op elke dvd keren dezelfde patiënten terug. Je komt niet of nauwelijks buiten het kantoor van de psychiater en alles je ziet is voornamelijk praten. En nog meer praten.
Simpel. Maar uiterst verslavend. Hoe verder je komt in de afleveringen hoe meer je wordt meegezogen in de verhalen, hoe meer er steeds meer iets zit achter dat wat je al weet. Hoe meer ook de onkwetsbare psychiater zelf de greep lijkt te gaan verliezen op de verhalen die steeds meer onderlinge lijntjes krijgen.
Knap gemaakt, mooie dialogen, spannend en dat allemaal zonder ook maar één dood lijk.
Heel erge aanrader.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
3 opmerkingen:
Is het herkenbaar?
@Saavedra. Nee, voor mij niet. Maar voor anderen kan het wellicht wel weer herkenbaar zijn. Probeer het eens.
Dat doe ik al sinds ik hier werk.
Een reactie posten