Het Hawthorne effect heet het, of ook wel het "observer effect". Het subject dat bekeken wordt, verandert door het bekeken worden.
Waarschijnlijk werkte het Hawthorne effect wel tijdens de gefilmde repetitie van Eric Clapton voor zijn bluestour uit 1994. De repetitie werd verbouwd tot een documentaire voor, dacht ik, de Amerikaanse tv.
Clapton praat wat en je ziet hem met zijn band oefenen. Maar niet zomaar wat oefenen. Op zijn, eigenlijk wel irritante (want veel te makkelijke) manier, speelt hij soepeltjes en zonder waarneembare moeite even vlug de sterren van de bluesgitaarhemel.
Als je het filmpje tot vlak bij het eind bekijkt zie je hem nog even aan de drummer uitleggen dat "als het nummer lekker gaat hij (de drummer) wel op moet letten, want dan kan er van alles gebeuren". En daarna gaat de gitaar af en roept Clapton "Lunchtime!".
En klaar.
Zomaar eventjes tussendoor.
zondag 10 januari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
swingt geweldig. met zoveel gemak ogenschijnlijk.
bij the way: wat zijn profielwegen? zoals bij jouw profiel?
@Alice profielwegen? Waar staat dat? Wat heb ik nu alweer gemist?
die man kan er wat van ! Jij gaat m toch zien binnenkort ?
Profielwegen zie ik trouwens ook niet...
@23kaatje, 29 mei, dan dringen we ons naar voren in het Gelredome.
te gek,En dan 30 mei een ClaptonBlogje he ! met illegale opnamen vd avond ervoor ;-)
met die opname gaat het vast wel goed komen, dus dan zal er ook wel een blogje van komen.
Een reactie posten