J.D. Salinger is dood. Ik las het op Twitter. En als het niet zo'n droef bericht was geweest had ik moeten glimlachen. Salinger en Twitter. Tussen Salinger en Twitter moet een onpeilbaar diepe kloof gezeten hebben. Als er iemand gesteld was op zijn privacy dan was ...
Nee, dat wil ik eigenlijk helemaal niet schrijven.
Salinger is dood en in de berichten die dat vertellen zal het gaan over zijn zelfverkozen eenzaamheid, dat hij sinds 1965 niets meer heeft gepubliceerd, niets meer heeft willen publiceren. En ze zullen gaan over zijn fameuze "Catcher in the rye". Maar dan zal "Catcher" ook weer gekoppeld worden aan de moordenaar van John Lennon en de would-be moordenaar van Ronald Reagan.
Terwijl het daar natuurlijk helemaal niet om gaat.
Salinger was een groots schrijver. Een kunstenaar met woorden. Schilderen deed hij er misschien wel mee. Schilderen met woorden. Hier een streek, daar wat kleur, naar achteren stappen, kijken en dan daar nog een detail invullen. Af.
Zijn mooiste, korte verhaal is "A perfect day for bananafish".
Een vrouw belt met haar moeder en stelt haar gerust, praat over haar man Seymour. Iets verder komen we Seymour tegen. Op het strand. Hij praat daar met een klein meisje. Ogenschijnlijk is er allemaal niets aan de hand. Maar er hangt iets. Er dreigt iets. En aan het eind van het verhaal ...
Elk woord in mijn beschrijving van het verhaal is houterig in vergelijking met de taal van Salinger. Zijn taal was vloeiend. Elk woord stond bij hem op de juiste plek.
Een foto van hem boven dit stukje had gekund. Maar dat zou Salinger niet gewild hebben.
Dus blijft het bij letters.
Af.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
18 opmerkingen:
Dat verhaal wil ik lezen.
Ik vind The catcher in the rye zó'n prachtig boek.
Bananafish staat in "Negen verhalen". In 2008 is die bundel opnieuw uitgegeven.
Alweer een leestip, dankjewel. Hoewel Catcher in the rye (ik las het is het Nederlands) me destijds eerlijk gezegd een beetje tegenviel. Maar na jouw stukje word ik toch weer nieuwsgierig.
Ik las het bericht vanmorgen gewoon in de krant.
Ik heb 'm meteen gereserveerd ;-)
@schrijverdezes. Ik vind "Catcher" ook niet bepaald zijn sterkste boek. Ik heb een oude vertaling die "Puber" heet en op één of andere manier klopt die wat beperkte titel misschien wel beter bij het boek.
@Marian. Dat is leuk, laat je even weten of je het wat vond?
Kijk, dat geeft de burger moed. De verhalen kon ik hier niet vinden (moest wel thuis zijn, maar ja), maar ik heb een ander boek van hem gevonden (titel weet ik even niet, boek ligt elders), waarbij ik meteen viel voor de opdracht. Dus eerst Kerouac uitlezen, dan misschien De grote zaal, dan Salinger. Mensen die geen romans lezen blijken goeie adviseurs te zijn. Ik neem alles terug ;-)
Ben nieuwsgierig naar welk boek dat dan is, met die opdracht.
Ik zal weer even niks over romans zeggen.
Van leesachterstand wordt een mens maar zenuwachtig. Door pure hebberigheid loop ik nu plots 9 boeken achter op schema. Gelukkig bleek vanochtend dat ik er 1 dubbel had gekocht. Dat was wel wat suf. Maar t scheelt tijd.
Het boek is Heft hoog de nokbalk, timmerlieden en Seymour, een introductie.
De opdracht luidt zo:
'Als er nog een lezer op de wereld over is die voor zijn plezier leest - of iemand die gewoon links en rechts wat doorkijkt - vraag ik hem of haar, met onuitsprekelijke genegenheid en dankbaarheid, de opdracht van dit boek te delen met mijn vrouw en twee kinderen.'
Wat mij betreft ga je gewoon door met het aanbevelen van romans. Ik word van veel dingen zenuwachtig, maar van leesachterstand niet. Die heb je nl. altijd, ook al lees je de hele dag. Daar veranderen een paar boeken meer of minder niks aan. Wat ik veel erger vind en waar ik wél zenuwachtig (en chagrijnig) van wordt: niks te lezen hebben liggen.
wordt m.z. word
Salinger heeft veel over de familie Glass geschreven. Seymour is er daar 1 van. Het is dezelfde Seymour als in " Bananafish".
Niks te lezen is heel erg. Maar op dit moment groeit de voorraad te hard. En ik ben enigszins dwangmatig met boeken. Een boek pas mag rechtop in de kast als het gelezen is.
Er liggen er nu wel erg veel plat. Er kunnen er eigenlijk geen meer bovenop.
Gelukkig ga ik straks weer lang in de trein zitten. Met wat geluk is er maandag, als ik terug ben in Den Helder weer 1 uit.
Ik zal duimen voor vertraging ;-)
Misschien is dit een boekenkast voor jou?
Die ziet er mooi uit. Rustig en overzichtelijk. Zo wordt achterstand opbouwen alleen maar fijn.
Misschien dat Scheltema en Amazon mij willen sponsoren. Met zo'n kast zorg ik voor nog veel meer omzet.
Hé, die afwijking hebben ook, ze mogen pas écht in de kast als ze uit zijn... daarom een mand met ongelezen boeken naast de bank!!
@Marian Maar komen er dan geen vouwen en deuken in die boeken als ze in zo'n mand liggen?
En ik begreep dat de beste man nog minstens 15 boeken op de plank heeft liggen die nog niet gepubliceerd zijn. Groot fan, Joost Zwagerman, vermoedt dat ie in zijn testament opgenomen heeft dat de titels pas over een jaar of 200 gepubliceerd mogen worden.
@Edo, het zouden er misschien nog wel meer dan 15 kunnen zijn. De man is altijd door blijven schrijven. De vraag is natuurlijk of hij vond dat het uitgegeven mocht worden.
Ik twijfel. En weet ook nog niet of ik nu wel of niet vind dat dat werk openbaar moet worden.
even een laat antwoord: geen vouwen en deuken, ik ben netjes op mijn boeken hoor...
en over bananafish. Ik heb het vandaag gelezen, wat een bizar verhaal! En inderdaad de dreiging dat er iets gaat gebeuren - het kan vanalles zijn - en dit had ik dan het minst verwacht ;-)
@Marian, dan is t goed, ik ben heel neurotisch met vouwen en hoeken in boeken.
Mooie afloop he, tot op het laatst is het onduidelijk wat er gaat gebeuren. Heel knap gedaan vind ik dat.
Een reactie posten