Er ligt een schat voor de flat

De glimmend zwarte auto stond nog niet eens goed stil toen ze al uitstapte. Blonderig, en in kleding die misschien ooit precies pas had gezeten. Terwijl ze de straat overstak, op weg naar de schat, ging de deur aan de bestuurderskant even open. Wat er werd geroepen kon ik niet horen. Maar de vrouw ging wel iets harder lopen.

De schat die tegenover de flat ligt lijkt een populaire schat te zijn. Vooral voor beginners.

Meestal komen ze met z'n tweeën. Soms is de schatzoeker alleen. Het leukste, om naar te kijken, zijn de echt beginnende zoekers. Die zijn zich nog bewust van het bekeken worden. Vaak zoeken ze wat besmuikt, doen ze net of ze iets anders doen. Een foto maken bijvoorbeeld, dat is een veelgebruikt excuus om wat rond te hangen. De één zoekt dan naar de goede hoek om iets te fotograferen, de ander kijkt gehaast rond naar waar de schat toch kan liggen.
Soms duurt het erg lang, dan wordt het saai. Of gênant. Dan wil ik wel eens bijna roepen "hij ligt achter dat grijze elektriciteitskastje hoor!".

Nederland ligt vol met schatten. Die kun je zoeken. Met een GPS-ding. Er is zelfs een kaart van, daar staan alle schatten op. De meest mysterieuze zijn de schatten die schijnbaar midden in zee liggen. Dat lijkt me nog een heel gezoek.
Voor de flat ligt ook zo'n GPS schat. Die ligt er al jaren. Heel lang.
Ik heb geen GPS, de schat heb ik dan ook nog nooit gevonden. Ook al weet ik precies waar die ligt.

Nadat de vrouw trefzeker de schat in één keer had gevonden liep ze terug naar de glimmende auto. De bestuurdersdeur ging weer even open. En de vrouw liep weer wat harder. Ze moest haar portier nog dicht doen toen de auto al weer weg stoof.