maandag 12 september 2011

Tom Willems - Bob Dylan in Nederland 1965 - 1978 (boek)


Een aardige vraag voor een pubquiz. Wat was de grootste hit van Bob Dylan in Nederland?
Hurricane? Lay Lady Lay? Like A Rolling Stone? Of misschien het door jan en alleman dood gespeelde "Blowin' In The Wind?

Van "Bob Dylan in Nederland 1965 - 1978" had Tom Willems met gemak een saai boek kunnen maken. Dylan trad pas voor het eerst in 1978 in Nederland op en wat daarvoor gebeurde, platen die uitkwamen enzo, echt tot de gemiddelde verbeelding spreken doet het waarschijnlijk niet.
Natuurlijk, in het boek staat precies beschreven welke plaat wanneer uitkwam, hoe de hoes eruit zag en meer van het soort informatie waarop de wat meer fanatieke Dylanjunk zit te wachten. Maar dat is niet het enige waar Willems over schrijft.

Je kunt het je misschien nu niet meer voorstellen maar toen, ver voor het internet, moest je soms bar veel moeite doen om muziek te bemachtigen. Platen kwamen misschien wel in Amerika uit, maar weer niet in Nederland. En hoe kom je dan aan die muziek?
Waar je nu je digitale nek breekt over de fansites moest je je toen behelpen met gestencilde blaadjes, in elkaar gezet en bij elkaar geschreven door een handjevol mensen die soms bij elkaar kwamen in buurthuizen om gezamenlijk naar een lp te luisteren.
En hoe kwam je toen, lang geleden, aan muziek die niet officieel in de winkel te koop was? Nu klik ik een link aan en klaar, weer een concert erbij. Maar toen? Raar genoeg werd die muziek soms op de radio gedraaid. En waren een aantal Nederlandse radiomedewerkers zelfs erg nauw betrokken bij het uitbrengen van één van de eerste bootlegs.

"Bob Dylan in Nederland 1965 - 1978". Is een mooi boek, een vulling van een leemte. Ook voor de niet-Dylanjunk die meer wil weten over hoe muziek werd ontvangen, beschreven en beleefd in langzamer tijden.

O ja, de pubquiz.
De grootste hit van Bob Dylan in Nederland was "Wigwam". Dit nummer, waarin Dylan slechts neuriet en een beetje lalalaat was een flinke hit in 1970.
Willems vraagt zich in zijn boek af wie deze single toen toch kocht, in 1970. Nou, mijn neef kocht het ding. Toen ik 15 of 16 was kreeg ik een stapel singels van hem. Waar hij toch niet meer naar luisterde. Ik heb "Wigwam" toen één keer gedraaid. Daarna duurde het bijna 20 jaar voor ik Dylan een tweede kans gaf.

1 opmerking:

alja spaan zei

mooie recensie, helemaal mee eens