Vrijdag, kerstmuziekjesdag met The Pogues & Kirsty MacColl

Goed, misschien zijn er dan twee kerstplaten. Gisteren was er de vrolijkheid van Phil Spector, vandaag de bitterheid en weemoed van "Fairytale Of New York" door The Pogues.

En prachtlied, vind ik dan. Met wat rake zinnen wordt een beeld van lang geleden geschetst. "Sinatra was swinging", "And the boys from the NYPD choir were singing Galway Bay", zulke zinnen

Verloren dromen, teleurstellingen, een beetje hoop, klinken ze ergens mooier dan in dit lied?

I could have been someone
Well so could anyone
You took my dreams from me
When I first found you
I kept them with me babe
I put them with my own
Can´t make it out alone
I´ve built my dreams around you

Volgens een artikel in de NME over het nummer duurde het een jaar of twee voor het lied af was en was het eigenlijk de bedoeling dat de bassiste van The Pogues het zou zingen. Maar die was de band al uit toen het lied klaar was. Dus werd het Kirsty MacColl, de vrouw van de producer.

MacColl is dood, ze overleed een aantal jaren terug tijdens een vakantie. De omstandigheden zijn nooit helemaal duidelijk geworden. The Pogues treden, na een hoop geruzie, weer op met zanger Shane MacGowan.

And the boys of the NYPD choir's still singing Galway Bay
And the bells are ringing out
For christmas day.