Nee.
Zo. Dat was een kort postje. Klik op de link en je ziet de onderbouwing van "nee".
Maar misschien is dat erg kort.
Stefan Leijen en Liane Gabora hebben met een computermodel onderzocht wat de optimale verhouding in een groep zou kunnen zijn tussen "creatieven" en "navolgers". Er staat inderdaad "kunnen zijn", wetenschappers houden gelukkig graag de optie van "het kan ook anders" open.
Hun onderzoek kun je nalezen. Ze beschrijven hun aannames, hun model, hoe ze dat in elkaar hebben gestoken, hun definities. Heerlijk overzichtelijk. Al moet je je wel door flink wat vaktaal heen worstelen.
"We found that when creators innovate more than 50% of the time, and imitators imitate 100% of the time, the ideal proportion is approximately 30-40% creators and 60-70% imitators. As the creativity of the creators decreases, their ideal number increases up to a hundred percent. In general, the more creative the creators are, the less numerous they should be."
Met die conclusies eindigen ze.
Zoals het hoort roept zo'n onderzoek ook weer vragen op. Hoe groot zou een groep moeten zijn en kan een groep ook te groot zijn? Wat is precies creatief? Dat soort vragen.
Natuurlijk kun je zo'n onderzoek niet 1 op 1 overzetten naar je eigen situatie of beroepsgroep. En natuurlijk moet je ook het belang van de mogelijkheid tot expressie van het individu niet vergeten.
Maar ik kan me haast niet voorstellen dat je, na het lezen van het stuk of de conclusies niet even om je heen gaat zitten kijken en begint met tellen.
Posts
5 opmerkingen:
Ik zit hier alleen (thuis), dus er valt niet veel te tellen.
Wat ik wel denk is dat 100%-imitators eigenlijk niet bestaan. Ik weet niet in hoeverre dat het onderzoek ondergraaft, misschien wel helemaal niet.
Maar hartelijk dank voor je 'attendering', ik ga zeker proberen het te lezen.
Mag ik weten hoe je het onderzoek op het spoor kwam?
Ik vond het onderzoek door een artikel bij/op Techdirt. Maar die vertaalden de verzinners/kopieerders vergelijking meteen weer naar een verdediging van het kopiëren via het internet. Dat vond ik zo'n simpele manier van denken dat ik er in mijn postje niet naar verwijs.
Hmm en je hebt ook lui die ontzettend creatief zijn met immiteren. Die verschillende zaken immiteren en weer tot iets nieuws maken. En kan je als creatieveling 100% authentiek zijn. Denk het niet. Zal allemaal wel weer niet zo zwart/wit zijn.
@Edo. Iets is nooit zwart wit. Nou ja, een zebra misschien.
Maar iets nieuws maken uit immitatie of immitaties, is dat dan niet gewoon iets nieuws?
Niets is nieuw in de bibliotheekbranche. Alles wat bedacht is/wordt komt voort uit een eerdere gedachte. Men voegt iets toe, combineert wat zaken, pimpt het op, geeft het een andere naam en voila: Iets nieuws. Alleen in de wetenschap wordt iets nieuws bedacht. Maar ook daar komt die stap weer voort uit het stappen die in het verleden zijn gezet.
Een reactie posten