Ministers twitteren, kamerleden ook. Oprah twittert. Youp van 't Hek en Paul de Leeuw, ze twitteren.
Ik volg ze niet, maar het zou kunnen.
Vorige week, op zoek naar nog meer nieuws over zijn aanstaande kerstalbum vroeg ik me plots af of die ene beroemdheid wiens zinnen ik wel zou willen lezen zou twitteren.
Kortom, twittert Bob?
Nu zie ik de oude man nog niet, s' avonds in zijn tourbus nadat hij zich weer eens door het rijtje toegiften heeft gesleept, gaan zoeken in de online Applewinkel jagend op dat ene appje voor zijn mobieltje. De nieuwste IPhone heeft een pracht kompas. Maar Dylan is al jaren zijn eigen kompas. Ook al lijkt het noorden dan soms een beetje zoek.
En bovendien, met 140 tekens komt Bob pas aarzelend op stoom.
Het "Bob Dylan in (het) Nederland(s)" blog had, dacht ik, nog geen melding gemaakt van een twitterende Bob. Maar met wat rondklikken vond ik op de officiële Dylan website toch echt een opmerking over Dylan op Twitter.
Maar helaas. Aan de ene kant dan. De twitterzinnen horend bij @bobdylan komen gewoon van zijn maatschappij. Kaartjes die on sale gaan en dat soort dingen.
Maar aan de andere kant. Er zat toch iets opmerkelijks tussen de zinnetjes. Sony, de maatschappij van ome Bob plaatst af en toe linkjes naar door fans opgenomen filmpjes die op YouTube staan. Nu zal dat de gemiddelde medemens verder ook oud brood zijn maar ik vond het aardig. Sony weet natuurlijk best dat er van het gemiddelde Dylanoptreden al opnames op het internet staan als de band nog staat te buigen op het podium. Daar tegen vechten heeft weinig zin. En bovendien, dat soort fans koopt toch alles. Waarmee een grote maatschappij een kleine scheiding tussen piraterij en piraterij aanbrengt. De piraterij van het klakkeloos rippen van een cd uit de winkel en die onder het roepen van "zakkenvullers!" op het net gooien en de piraterij van het opnemen van een concert.
Subtiel. Maar toch.
Hieronder een filmpje waar Sony naar linkte. Het beeld is ... Ach, het beeld is er eigenlijk niet. Je ziet wat lichtjes, heel ver weg. Maar het geluid is voor een heimelijke opname lang niet slecht. En ik had Dylan nog nooit een lied van Elvis horen zingen.
Met dank aan Sony.
maandag 31 augustus 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
Blijf je asjeblieft gewoon lekker doorbloggen Ton?
Ik begin het net een beetje leuk te vinden.
Zeg Ton dat twitteren past ook niet echt bij Bob, toch?
Ach welnee. 140 tekens, daar heeft Bob nooit genoeg aan. Er gaat een flauw gerucht rond dat Bob zijn stem zou lenen aan een TomTom achtig iets. Bob vertelde zoiets in zijn radioprogramma. Vertaald klonk zijn aanwijzing als "Links bij de komende straat. Nee, rechts. Weet u wat? Ga maar gewoon rechtdoor". En in het engels was het nog veel langer.
En bovendien, wat kan Bob dat getwitter schelen? Hij hoeft allang geen vriendjes of invloed of wat dan ook meer te verzamelen.
De wat teruggetrokken Dylan, bekend van de hits ‘Blowin in the Wind’ en ‘Like a Rolling Stone’ gaf toe dat hij normaal gesproken niet graag aan mensen vertelt waar hij mee bezig is. “Ik zou het eigenlijk niet moeten doen, want welke kant ik ook op ga, ik eindig altijd op éen plek; Lonely Avenue. Gelukkig ben ik niet alleen. Ray Charles versloeg me daar.”
Voor wie (nog meer) wil lezen over Dylan en het autonavigatienieuwtje, dat kan hier
Ik dacht te weten van jou dat Bob niet zo communicatief is.
Dus wat heeft hij te zoeken op twitter maar hij zal dan wel genoeg hebben aan 140 tekens, meer dan genoeg.
Een reactie posten