woensdag 10 maart 2010
Met een zakmes in Berlijn
"Och, kijk nou". Ik draaide mijn hoofd opzij, weg van de losliggende pitbull die achterin de bus naar het vliegveld in Berlijn lag.
De Onderzoekende Persoon hield een zakmes in haar hand. Zo'n Zwitsers. "Zat dat in je tasje?". Ze knikte en we keken elkaar een beetje verbaasd aan.
Ik was een paar dagen in Berlijn. Terwijl ik daar was had Alberto Stegeman weer eens een scoop van internationale allure. Nu ben ik nog niet helemaal terug van die paar dagen in Berlijn, ik ben er wel, maar ook weer niet, en ik kijk eigenlijk nooit naar die verontwaardigde verborgen camera programma's van meneer Stegeman, maar ik ben niet zo heel erg onder de indruk van zijn actie. Iets met een verzegelde fles water en dan toch in een vliegtuig komen.
Een fles water.
Op de website van Schiphol kun je terugvinden wat er allemaal niet mag worden meegenomen in een vliegtuig, in de handbagage. Het was eigenlijk meer ter bevestiging dat ik even keek. Want ik wist natuurlijk ook wel dat je een Zwitsers zakmes niet in de handbagage mag hebben.
En toch had de Onderzoekende Persoon wel zo'n zakmes bij zich. Op de vlucht van Düsseldorf naar Berlijn. En we werden toch uitvoerig gecontroleerd. Ik zag tenminste geen verschil met Schiphol of zo.
En datzelfde zakmes zat in hetzelfde tasje toen we, iets minder uitvoerig maar nog steeds erg indrukwekkend werden gecontroleerd voor we de Reichstag binnen mochten.
Een fles water, pff. Een heus mes, dat is pas iets.
Maar ja, het staat niet op film.
Nieuws is ook maar wat je er van maakt.
Berlijn was erg fijn.
Ik zag er trouwens geen bibliotheek, of alleen uit de verte. Wel drukke boekhandels en cdwinkels. Maar geen bibliotheek. Of e-reader.
Dus ik hou het maar even bij het zakmes.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Dit verhaal zou je volgens mij zó aan een krant kunnen verkopen... Maar dat doe je vast niet. Dus wij (de lezers van je blog) mogen ons gelukkig prijzen dat we het konden lezen.
Een beetje eng is het wel natuurlijk. Maar anderzijds ook wel weer geruststellend. Of zou het alleen aan het betrouwbare uiterlijk van de OP liggen?
Wij vonden het voornamelijk heel raar. Al die mensen, al die machines en dan twee keer nietsvermoedend een potentieel dodelijk steekwapen mee naar binnen nemen.
De Onderzoekende Persoon ziet er natuurlijk erg betrouwbaar uit. Maar dat vind ik van mezelf ook. En bij mij ging het vliegtuigpoortje wel gillen en mn rugzak werd ook nog eens doorzocht.
Dus misschien klopt mn zelfbeeld niet zo?
'Dus misschien klopt mn zelfbeeld niet zo?'
En zou je daar blij mee zijn, of juist niet?
All systems fail, zeg ik dan blijmoedig. Leuk dat je weer terug bent!
@schrijverdezes, t is altijd aardig als beelden, ook zelfbeelden worden bijgedraaid.
@Edwin, we komen toch altijd weer terug :)
Een reactie posten