Ik wilde de foto hierboven eigenlijk vorige week vrijdag twitteren. Omdat hij best een beetje historisch is. Maar er was even geen netwerk beschikbaar en daarna vergat ik hem.
Tot ik deze week bij Bright las over het succes van de eReader in Nederland.
"Nederland loopt nog niet erg warm voor de reader. Tot nu toe gingen er 37 duizend digitale leesapparaten over de toonbank, maakte onderzoeksbureau GfK Benelux bekend op het E-reading Event in Eindhoven deze dinsdag. Volgens Maikel Verhaaren van GfK is Nederland 'nog niet klaar voor e-reading'.
Per verkochte reader zijn gemiddeld drie algemene ebooks verkocht, wat een totaal van zo'n 110 duizend verkochte ebooks oplevert. In dit cijfer zitten geen elektronische versies van studie- en wetenschappelijke boeken. Maar een kwart van de Nederlanders weet wat ebooks en readers inhouden. Minder dan tien procent overweegt een reader te kopen."
De meneer op de foto heeft een eReader in zijn handen. Echt. Je moet heel goed kijken om het te zien maar het is echt zo. En het was de derde eReader die ik in het wild zag. Met "in het wild" bedoel ik: niet in handen van een bibliotheekmedewerker, verkoper, lezingengever of een andere belanghebbende.
De derde. De eerste was in de trein naar Amersfoort, november 2009. De tweede was, weer in de trein, vlak bij Schagen. En nu dan de derde.
Niet dat ik nu bedoel dat ik tegen eReaders en/of eBooks ben. In Langedijk lenen we die dingen met veel plezier aan de klanten uit. Er staat zelfs een medewerkster van hier glimlachend in de special van Bibliotheekblad.
Maar soms, als ik weer een tweet voorbij zie komen over weer een nieuw model reader, of als ik weer een blog lees over de onstuitbare belangrijkheid van die dingen dan wil ik nog wel eens dat oude lied van Public Enemy in mijn hoofd krijgen. Zomaar. Als tegenwicht.
Posts
4 opmerkingen:
En nu vraag ik me ineens af of de e-reader zich zo ongeveer tot het boek verhoudt als de vouwfiets tot de fiets... Als je die meneer nog eens ziet?
Och, dat is een heel mooie constatering die ik zelf nog niet deed.
Mocht ik de meneer nog eens zien dan zal ik hem vragen, als er genoeg tijd is om naar zijn perron te lopen.
Ik denk wel eens dat het in NL niet zo hard loopt als in de VS met de e-readers omdat hier in elke wijk wel een bibliotheek is te vinden en in de VS de afstanden vele malen groter zijn? Is dat een rare gedachte?
Volgens mij is dat geen rare gedachte. Hoogstens is het er (alweer) één die ik zelf nog niet gehad heb. Jammer genoeg.
Als er nu ergens de verkoopcijfers van eDingen per land worden bijgehouden dan is er misschien een verband tussen oppervlakte (relatieve leegte) en het succes van eDingen te vinden.
Een reactie posten