"Nu moet hij eerst nog in een soepkom in de kast"

"Doen jullie wel een beetje voorzichtig als je de dozen pakt? Want die klerenkast die er staat krijg ik nooit meer goed als hij omvalt. En doen jullie wel het licht uit. En vergeet de deur niet op slot te doen."

"Hebben jullie alles wel meegenomen? Waar zijn de kaboutertjes dan? Die staan toch altijd op de tv."

"Oh ja, kijk, daar zijn ze. Oh, en er zitten nog kaarsjes bij, dat is mooi. Je moet wel die baardjes weer een beetje uitwrijven, ze zitten een beetje op een prop. Die worden wel wat gelig he?".

"Waar we die gekocht hebben? Weet je dat niet meer? Ik zou er nog zo met je heen kunnen lopen. In Utrecht was het. Je zat nog in de kinderwagen en je vond ze zo mooi. Zet je ze wel goed op het witte kleedje? Nee, je moet het kleedje zo draaien dat de kerkklokjes op het kleedje aan de voorkant zitten. Zo hoort het ja."

"Nee, eerst moet het rode kleed op de tafel, dan pas kan de kerststal er op. Dat weten jullie toch?"

"Moet het kerstboompje niet ergens op staan? De stal is bijna groter dan het boompje, je ziet hem zo bijna niet. Nee, er hoeft geen piek op. Nee, dat kan toch niet, dan doen we nooit. Oh, en zit er wel een lichtje door het dak van de stal heen? Pa heeft daar toen een gat gemaakt waar een lampje door kon. Misschien zag je het vroeger beter, toen waren de kerstboomlichtjes ook groter."

"Hoe oud de kerststal is? Och, we kochten hem toen we net getrouwd waren. In 1951. In een winkel in Hilversum. Dus is hij nu 60 of 61 jaar oud. Beneden in het winkelcentrum verkoopt ook iemand kerststallen. De schaapjes die er bij waren vond ik niet mooi. Maar hij had best mooie stallen."

"De kameel moet misschien nog wat meer naar achteren. Die mag pas met drie koningen bij de stal. En is die ene herder wel een herder? Weet je zeker dat het geen koning is? Nee, nee, dat weet je best. Het kindje Jezus mag pas met kerst in de kribbe. Nu nog niet. Nu moet hij eerst nog in een soepkom in de kast. Nee, in die witte, die daar in het midden staat. Ach, dan pak je toch degene eronder, waar geen zuurtjes in zitten."

"Ach, weet je, ze zegt al jaren, in november al dat ze dit jaar echt die kerststal niet meer wil zetten. Maar als het dan eenmaal weer zover is vindt ze het toch weer prachtig."
"Misschien is het wel het laatste jaar, dit jaar."
"Ja. Misschien wel. Maar zoiets zeiden we vorig jaar ook al. Je weet het niet."
"Nee. En met haar al helemaal niet. Heb jij trouwens het licht in de kelderbox uitgedaan?"