Wat maanden, of langer terug stond ik in een grote boekhandel. Hij hoorde bij een keten dacht ik. Het was niet druk en met wat moeite was het gesprek dat drie medewerkers achter hun deskje voerden redelijk te volgen. Het ging over een eReader, die ze verkochten in de winkel.
Kort samengevat kwam hun gesprek neer op iets als "Als zij (vul voor "zij" iets in als De Baas, De Bazen, Het Management of een meer omschrijvend woord) willen dat wij dat ding (vies gezicht trekkend) verkopen zullen ze toch met iets beters moeten komen want dit ding is gewoon ontzettend (vul hier een drieletterig woord in)".
Ik moest even denken aan die medewerkers toen ik hoorde over de B-reader die "we" als bibliotheken aan gaan bieden aan het Nederlandse volk.
De B-reader komt voor in de nieuw branchestrategie voor het bibliotheekwerk. Die staat online. Ik verzin het niet zelf. Hier even het stukje tekst, over die reader.
"Sterke merken zijn in staat om hun klanten individueel te raken in hun
interesses en behoeften. De Bibliotheek is overal waar haar klanten zijn
en sluit aan bij communities of interest, online en offline. De
landelijke merkidentiteit van de Bibliotheek biedt kansen om (potentële)
klanten te bereiken met een consequente, aansprekende propositie. Wij
kiezen voor diensten en marketing die dicht op de huid komen van de
klant. In goed overleg met de Nederlandse uitgeefwereld en in
samenwerking met een toonaangevende producent van consumentenelectronica
komt de Bibliotheek met de B-reader. Deze e-reader draagt ons
beeldmerkt en biedt leden allerleid voordelen (korting op aanschafprijs
e-reader, voorgeladen collectie e-books, toegang tot primeurs). Hieraan
gekoppeld zetten we nieuwe abonnementsvormen in de markt."
Wat is in hemelsnaam een B-reader? Is het een eReader maar dan anders? En als het een eReader is waarom krijg je er dan korting mee op de aanschaf van een eReader? Die heb je dan toch al? En als het geen eReader is, wat is het dan wel? En waarom gaan bibliotheken eigenlijk in hardware doen? Als een B-reader natuurlijk hardware is.
Waar gaat het eigenlijk over? En waarom staat dat er niet gewoon bij dan?
En wie verzint er trouwens taal als "De
landelijke merkidentiteit van de Bibliotheek biedt kansen om (potentële)
klanten te bereiken met een consequente, aansprekende propositie". En waarom laat je dat dan staan als je dat herleest?
Als iemand het weet kan hij/zij het dan gauw komen vertellen? Ik zie namelijk de eerste ongeruste medewerkers alweer samendrommen voor m'n deur met vragen over het zit met de B-reader. En wat ze moeten doen als de voeding kapot gaat, of als een klant hem wil komen ruilen zonder bonnetje, en in welke kleuren hij gemaakt gaat worden, en of we dan ook cadeaupapier in gaan kopen, en strikjes.
Het zou wel fijn zijn als ik hen een antwoord kon geven. Of dat ik hun gewoon kan vertellen dat die hele B-reader een zomers grapje is. Maar iets laten weten lijkt me handig, anders worden er straks achter bibliotheekdeskjes net zulke gesprekken gevoerd als in die boekhandel met die vies kijkende medewerkers.
Met dank aan Edwin, van wiens blog ik het plaatje en het citaat plukte.
dinsdag 24 juli 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
15 opmerkingen:
En waarom noem je iets in 's hemelsnaam Sleutelproject Open Deuren? Hoe laat op de avond was het en hoe melig waren ze toen ze die kreet verzonnen?
Je ziet ze bijna zitten, zo tegen half 10. Helemaal suf na een dag praten. En dat de één dan zegt "sleutelproject" en de ander "Open Deuren" en dat de derde net terugkomt van het toilet en binnenkomt nadat de andere twee zijn gestopt met gieren van het lachen en dat die het dan gewoon serieus opschrijft. En dat die andere twee dat pas vanmiddag doorhebben.
'Deze e-reader draagt ons beeldmerkt en biedt leden allerleid voordelen'
Ik denk wel 's: mensen die teveel taalfouten in hun stukje laten zitten, die hoef je niet zo serieus te nemen. Dat vind ik dan erg elitair en onaardig van mezelf.
Maar in dít geval...
In het geval van branchestrategienota's gelden woorden als elitair en onaardig niet hoor. Vind ik.
O o wacht even, de fouten zijn door het overschrijven gekomen, dat had ik niet gezien. Ik kan me voorstellen dat je van zo'n tekst een beetje in de war raakt, als je hem overschrijft ;-)
Maar excuus aan de B-readerbedenkers!
Och ja. Nou ja. Zodra ik weet wat een B-reader precies is zal ik ook mn excuses aanbieden.
Ge. wel. dig. Dank voor dit prachtige stuk tekst, Ton!
zou het niet zo kunnen zijn dat ze landelijk, omdat ze met het leenmodel niet ver komen, het koopmodel introduceren? wel heel groot ledenbereik, dus sterke onderhandelingspositie
@Fabiola dank voor de lofprijzing.
@Karin Dat zou best kunnen. Maar het is natuurlijk eigenlijk wel een beetje raar dat dit hele B-reader gedoe zomaar uit de lucht lijkt te kunnen komen vallen. En dan weten we nog niet eens wat een B-reader is.
Ik vraag me ook serieus af of het een taak van de bibliotheek is om met gemeenschapsgeld hardware te verspreiden/promoten die, als het om een vorm van een eReader gaat concurrerend zou zijn met readers van strikt commerciële partijen.
Mooi stuk Ton!
@Schrijverdezes: de tikfoutjes komen voor mijn rekening. Ben inderdaad niet meer zo gewend aan het overtypen van teksten, zeker niet als ik de taal niet machtig ben. Heb het inmiddels gecorrigeerd.
@Edwin,
'zeker niet als ik de taal niet machtig ben'
Daar zat ik wel even over te piekeren maar toen ik het snapte brak een brede glimlach door.
Ik had beter moeten opletten, maar op jouw berichtgeving vertrouw ik blindelings zoals je weet ;-)
Met excuses, schrvrdzs
Mooi stuk Ton!
Wat een geweldig plan weer en zo mooi op tijd ook :-).
@Schrijver: nu moet het niet gekker worden: jij biedt excuses aan voor het vertrouwen op mijn berichten! Ik was gewoon weer eens te gehaast. De excuses zijn voor mij. Biedt je gauw een theetje aan om het goed te maken :-)
Mooi stuk Ton. Misschien is de gedachte achter deze strategie wel dat we het voorlopig nog even op 'p-books' houden.
@Edwin,
Japans theetje? Lijkt me lekker!
En te gehaast, da's nooit goed eej.
Een reactie posten