Flimjaar

Nee, het was geen leuk jaar.
Daar kan ik dan wel weer over gaan liegen, of doen alsof. Maar daar geloof ik niet in. De waarheid bijbuigen om naar buiten toe het beeld maar succesvol lachend en "Hoe gaat het? Goed!" te houden, dat gebeurt al veel te veel.

Maar de laatste stukjes die ik schreef waren wel wat treurig hoorde ik.

En om met dat beeld te eindigen is ook weer zo ... nou ja, iets.

Dus doe ik even de muziekjes van 2015.

Beste cd: Vijay Iyer - Break Stuff. Doorlopen mensen, het is jazz en nee, op Spotify is het niet te vinden.
Leukste cd: Chk Chk Chk (!!!) - As if Retro disco. Onmogelijk-om-stil-bij-te-blijven-zitten-zeker-in-de-auto-van-Den Helder-naar-Overijssel.
Tegenvaller van het jaar: Bob Dylan - Shadows in the night. Echt onvoorstelbaar saai, saai, saai.

Beste concert - D'Angelo in Paradiso. Paradiso was beurtelings een nachtclub, dancehall en weer even een echte kerk. Veel filmpjes zijn door het management van D'Angelo van YouTube gehaald. Dank daarvoor, nu heb ik weer een gedeeltelijke uploadban van een half jaar.



Fijnste moment - Underworld in Paradiso. van 6:29 tot 6:59 tijdens Cowgirl. Dat dreunt en dendert, dan valt het meeste geluid even weg, iedereen doet raar en na een halve minuut dreunt en dendert het weer vrolijk verder.

Onbeschaamd fanmoment - Lambchop in Doornsroosje. Lambchop (wie?) speelde de cd Nixon (wat? Nee, staat ook niet op Spotify) integraal. Op een meter van zanger Kurt Wagner staan als hij "Up with people" zingt vond ik ...  nou ja, dat snapt u niet.

Mooiste lied tijdens een concert - Flim door The Bad Plus in het Bimhuis.  Een concert van na "dat" moment. De jaarlijkse Bad Plus bedevaart in het Bimhuis. Het allerlaatste nummer, na alle grapjes en herrie. Flim is een cover van een lied van Aphex Twin. The Bad Plus speelt het moeiteloos makkelijk, ontroerend simpel, bijna uit de losse pols, rustig, hyper geconcentreerd, eenvoudig vloeiend, vanzelfsprekend. Ik neurie de melodie nu al weken. 

Dat 2016 maar een flimjaar mag worden