De hamster meneer vindt er weinig aan

'Jongen!"
'Hamster meneer, dat is lang geleden.'
'Zeker jongen, ik dacht dat jullie wel wat anders aan jullie hoofden hadden.'
'Dat klopt. Maar, gaat u zitten.'
'Waar zal ik gaan zitten,? Oh, wacht, er is plek zat.'
'...'
'Flauw, sorry jongen.'

'Ik snap nog steeds veel dingen niet jongen. Misschien kun jij me helpen?'
'Zeg het maar tegen de bibliothecaris hoor.'
'Ach, wat creatief, naar een hashtag verwijzen. Zorg jij eerst maar dat je weer een kantoor krijgt dat niet meer anti-kraak is he.'
'Maar ...?'

'Kijk jongen, nu volg ik jouw beroepje al een tijdje en het lijkt me toch dat jullie er nu allemaal uit zijn dat jullie niet meer zo van de boeken zijn. Maar wat me dan weer helemaal op het verkeerde been zet is dat jullie in een bijna orgastische zwijmel schieten zodra het over tienduizend digitale boeken gaat die zonder waarneembare vorm van enige selectie in een website hangen waar jullie eigenlijk niks over te zeggen hebben. Niet meer van de boeken maar dan weer wel van de boeken. Wat is het nou?'
'Tja ...'

'Tja jongen? Tja? Vindt je daar niks van?'
'Vast wel hoor ... maar ...'

'Dat digitale only abonnement dan. Daar vind je toch wel wat van, ik heb je horen brommen hoor'.
'Jawel, maar ...'
'Viel het je niet op dat het wel heel toevallig was dat wat zo'n abonnement moet gaan kosten precies hetzelfde getal is als het antwoord op de ultieme vraag over het Leven, het Universum, en Alles?
Dat kan geen toeval zijn jongen. Echt niet.'
'Knap gevonden van u hoor. En een mooi voorbeeld van een hoorspel dat beter is dan het boek.'

'Tam, jongen. Wat doe je toch tam. POI's, SPN's en die andere afkortingen die klinken als net ontdekte dodelijke griepvarianten, daar vind je toch wel wat van?'
'Och ...'
'Zo is er niks aan jongen, als ik alleen maar in m'n eentje bijdehand ga lopen doen is de lol er gauw vanaf.'

'O, deze dan. Jongen, wat ben ik nu eigenlijk?'
'Wat u bent?'
'Ja. Ben ik nu een bezoeker, een inwoner, een lid, een mens, een klant of een burger? Zijn jullie daar al uit?'
'Tja. Wat wilt u zelf graag zijn?'
'Er is niks aan als je de vraag bij mij terug legt. Bekvechtend zijn we toch het leukst?'
'Maar ...?'
'Ik vind het allemaal best jongen. Zolang ik maar geen klant ben. Want als ik dat ben ga ik jullie ook behandelen als een winkel.'
'Nou, ook weer opgelost.'

'Jongen, die tammigheid is echt niks. Dit kost lezers jongen.'
'Kijk nou eens om u heen. Kijk dan.'
'Ja. Het is leeg jongen. Leeg, vooral heel leeg. Maar jullie zijn er nog wel. Het is mooi niet omgevallen.'
'Dat is zo. Dat is ook heel fijn. Maar ik doelde meer op de leegte die mensen hebben achter gelaten. De mensen die hier en op andere plekken ontslagen werden, die met pensioen gingen. Die zelf ontslag namen omdat ze niet meer konden zeggen wat ze wilden.'

'En de mensen die er helemaal niet meer ...'
'... ja.'

'Ik kom misschien volgend jaar dan wel weer eens kijken. Zullen we dan maar een passend muziekje doen? Misschien wordt het dan nog wat.'
'Als het maar wel een vrolijk muziekje is, en niet te hard. Het galmt hier gruwelijk in al die leegte.'