Het ding op de heuvel is hol

Waarom de priester uit Popovo er stond weet ik niet. Ik was er niet bij, de foto komt van de Facebookpagina van het Historisch Museum uit Popovo. Misschien was de priester er omdat de heuvel graven zou kunnen bevatten. Of misschien was het om iets van succes voor de hele operatie te vragen aan het opperwezen. 

Steek hier een schep in de grond en de kans is groot dat je op iets ouds stuit. De website "kastelen in Bulgarije" geeft alleen hier in de buurt al tientallen plekken waar ooit een nederzetting, een kasteel of graf was. Al moet je je daar ook weer geen al te grootse dingen bij voorstellen. 

Laatst zochten Annet en ik het kasteel Kovanlushko. We klauterden tegen een steile heuvel op, sloften over een eindeloos stuk landbouwgrond en ik stak nog bijna mijn rechteroog uit toen ik tegen een tak aanliep. Maar, we vonden de plek. Een vierkant van tweehonderd meter bij tweehonderd meter. Er stonden lage prikstruiken. Het vierkant prikstruiken werd begrensd  door een aarden wal met bomen erop. Die aarden wal heeft zich gevormd over de restanten van de kasteelmuur uit de Romeinse tijd. En dat was het. Meer is er niet. Al vond ik het wel genoeg. 

Rond Palamartsa liggen, volgens de kastelenwebsite de resten van een neolithische nederzetting, een twee forten op heuvels en natuurlijk het heuveltje op de heuvel Kalokotch waar ik een tijd eerder al over schreef. Bij dat laatste heuveltje stond weken terug de priester uit Popovo.

Het Historisch Museum in Popovo begon ergens in het voorjaar met het vragen van donaties voor een onderzoek van het heuveltje op de heuvel. Er zou in dat heuveltje heel goed een Thracisch of Romeins gebouw kunnen zitten. Of iets anders. Maar er zat iets. De bedoeling was om de heuvel geomagnetisch te onderzoeken. Nee, ik heb ook geen idee wat dat is maar om het te laten slagen moest alle begroeiing van de heuvel. 

Links het heuveltje zoals het eerst was. Rechts na de ontbossing.

Op het heuveltje staat een stenen, vierkante pilaar. Dat ding fascineert me al sinds we hier komen. Jarenlang vroeg ik me zo af en toe af wat het voor een ding was, die pilaar. Niemand die we konden verstaan wist het. Pas veel later las ik in een obscure toeristische folder dat de pilaar er stond omdat Koning Boris van Bulgarije in 1938 op die plek naar militaire manoeuvres heeft gekeken. Nou nou. Het leek me een raar monument, zo'n pilaar. Er stond niet eens een eerbiedige tekst op.

De ontbossing van het heuveltje leek me een goed moment om de pilaar nog eens goed te bekijken. Ik zal de ontberingen verder laten zitten, het was weer eens te warm, er was teveel menshoog onkruid en waar al die kleine hardnekkige vliegjes toch vandaan kwamen, ik heb geen idee. 

Maar, ik kan na zorgvuldig onderzoek (steek je mobiel in het gat aan de onderkant van de stenen pilaar en neem een foto van de binnenkant) hier nu melden dat de pilaar hol is. Eigenlijk is het dus een grote schoorsteen. Het ding zal, toen de koning daar zat waarschijnlijk gebruikt zijn om met een rooksignaal het begin of het einde van de oefeningen aan te kondigen. 

Heb ik iets aan die wetenschap? Schiet de lezer, of ook maar iemand er iets mee op? Welnee. En dat lijkt me ook precies genoeg.

Het echte, wetenschappelijke onderzoek van de heuvel vond al weken terug plaats. Maar  het Historisch Museum heeft nog niets laten horen over wat er nu in het heuveltje zit. Misschien blijkt er toch wel niets te zijn. En dat zou ook wel weer mooi zijn. Er is al te vaak iets.