Keith Haring is ook al weer een tijd dood. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik tijdens zijn leven zijn schilderijen erg de moeite waard vond.
Misschien toen ik de eerste zag. Of de eerste tien. Maar daarna begonnen al die terugkerende figuurtjes me een beetje te vervelen.
Toch wordt het anders als je er zelf mee aan de slag kunt. Wat tot mijn vreugde kan op Haring Kids.
Je kunt daar spelletjes spelen, e-cards in elkaar knutselen en er is het redelijk interactieve kleurboek.
Figuurtjes kiezen, neerzetten, kleurtje geven, beetje draaien.
Als je te lang doorgaat wordt het waarschijnlijk ministecken voor ADHD'ers maar voor een grijzige zondag is het een prima tijdsbesteding.
Je kunt natuurlijk ook alleen de figuurtjes neerzetten en afdrukken. Voor je het weet heb je een aardige kleurplaat.
Al is dat misschien wel weer heel erg "zo bibliotheek 1990".
Posts
