Over koorts, bluswater en zwarte lijsten

Het Bulgaarse woord voor koorts is, fonetisch, treska. Of temperatura, dat kan ook. Treska zocht ik zeker zes keer op. En vergat het minstens zeven keer. Maar dat kwam door de koorts. 

Je, wij is misschien beter, komt hier niet zo heel veel mensen tegen. Dat is fijn rustig maar het heeft wel een nadeel. Je bouwt minder weerstand tegen allerlei rondgaande virussen op. Ergens vorige week, misschien tijdens het bosmaaien of ergens in het stadion moeten we een griepvirus hebben opgepikt. En sinds dat oppikken hang ik een beetje als een versleten vaatdoek rond. 

Het nieuws kwam van buiten. Waar ik zelf niet kwam. 

Rond de 500.000 mensen in Bulgarije hebben op dit moment maar beperkt toegang tot drinkwater. Iets later las ik dat dat getal nog flink omhoog kan gaan. Vanwege het bluswater. Er zijn dit jaar erg veel bosbranden en die worden geblust met water. Dat is natuurlijk heel logisch maar het blijft wennen voor iemand die komt uit een land waar overal water is dat water gewoon op kan raken. Of al op is. Er worden wel steeds meer mensen boos over dat watergebrek. Ergens werd een snelweg bezet. Vooral omdat dorpsbewoners ontdekten dat het waterbedrijf al in geen jaren om had gekeken naar de bronnen bij hun dorp. Er lagen oude matrassen en andere troep in. Maar, het grootste probleem, denk ik, is dat het een tijdelijk probleem is. Straks wordt het herfst, gaat het regenen en sneeuwen en dan hoor je er weer maanden niemand over. Tot het volgend jaar weer opnieuw begint. 

Iets terug schreef ik al over de wet die het propageren van niet traditionele relaties (alles wat niet heteroseksueel is) in het onderwijs verbiedt. De wet werd opgesteld door de extreem nationalistische, "Putin is onze hartsvriend!" Vazrazjdahne partij. Er waren protesten, de EU heeft vragen gesteld en er werden handtekeningenacties opgestart. Vooral om president Radev te bewegen een veto uit te spreken over de wet. Tevergeefs. De wet is ondertussen officieel. Maar de lijsten met handtekeningen, daarmee ging het plots dramatisch mis.

De lokale afdeling van de Vazrazjdahne partij in Varna plaatste de namen van tegen de 30 lokale leerkrachten die hun handtekening onder een petitie tegen de wet hadden gezet als zwarte lijst op hun Facebookpagina. Met daarbij de oproep dat er een garantie moest komen dat deze leerkrachten geen illegale propaganda mochten maken. En ouders moesten ook maar eens in gesprek gaan met de leidinggevenden van de leerkrachten. 

Protesten tegen deze achterbakse manier van doen "overspoelden" het internet. Verbanden met de verklikkersmentaliteit onder het communisme werden vlug gelegd. Maar dat maakte het baasje van de Vazrazjdahne club, Kostadin Kostadinov niets uit. Hij kondigde aan de namen van 800 leerkrachten die petities hadden ondertekend aan het Openbaar Ministerie door te gaan geven. Dan moest men daar maar eens uit gaan zoeken of de 800 leerkrachten de geest van de nieuwe wet hadden overtreden.

Als je hier al geen koorts hebt voelt het alsof dat wel zo is.

(het plaatje boven deze regels zie je nu met regelmaat voorbijkomen op het Bulgaarse X/Twitter. De hashtag vertaalt een beetje lastig, er staat letterlijk #ik ben blijf. De rest van de tekst is helderder, Ik steun leraren, ik verwerp haat.)