Plaza

Het stond op één van de voorbij vliegende dia's van de Russiche meneer Sverdlov. Hij vertelde over de herstijling van bibliotheken in Moskou en over wat leuke ideeën die hij had. In Moskou zijn 450 bibliotheken. De meeste van de bibliotheken ontstonden in de tijd van Stalin, 2e in het rijtje was Malenkov en zelfs tijdens het al redelijk vastlopende bewind van Breznjev werden er nog fluks bibliotheken geopend. De grafiek dipte diep en hard na de overgang naar de vrije markt economie.

Ik was één keer eerder in het nieuwe TivoliVredenburg. En hoewel de leukste vrouw ter wereld en ik ons toen mateloos verbaasden over het feit dat we met z'n allen tot 8 uur buiten moesten staan wachten terwijl een cultuurpaleis ons aanstaarde en we binnen allerlei in knappe bedrijfskleding gestoken mensen zagen rondlopen was het een fijn concert. Prachtige zaal, meer dan prima zichtlijnen waardoor alleen de mensen achter mij minder goed zicht hadden en het geluid was fantastisch. Elk piepje en dreuntje was hoorbaar.
Alleen, het rook niet, het zweette niet.

Bibliotheekplaza had dit jaar als titel "Busisness as unusual". De baas van TivoliVredenburg vertelde over zijn zalen. Misschien kwam het doordat wij, bezoekende bibliothecarissen elkaar altijd lang moeten begroeten en het daardoor wat te laat begon dat hij wel kon vertellen over dat de bezoekersaantallen flink meevielen maar niet inging op dat bericht over structurele tekorten van een een tijdje terug. Jammer, want van zijn misschien bestaande oplossingen hadden we wat kunnen leren.

Een mevrouw van de Wereld draait door werd geïnterviewd. Haar wijze les was, dacht ik, dat als je iets een leuk idee vond en je je "Boeit het?" had afgevraagd je het moest gaan doen. Paul Moers deed een vrolijk, wakker houdend verhaal met veel leuke filmpjes over het belang van het zijn van een sterk merk. Hij vond, naar aanleiding van een vraag uit de zaal niet dat we de naam Bibliotheek moesten gaan vervangen. Er zijn meer positieve dan negatieve gedachtes verbonden aan de die naam. Dat vond ik fijn om te horen, vooral omdat we nu misschien dat deeltje van de steeds terugkerende discussie ermee kunnen afsluiten. We houden de naam. Check.

De broodjes in de pauze waren lekker maar ik at er misschien te weinig omdat ik de dag ervoor nog spugend van een lentegriepje had doorgebracht. Weinig eten is niet goed voor m'n concentratievermogen.

Na de pauze luisterde ik naar Tjeerd Hendriks die een winkel in Rotterdam heeft waar alleen spullen uit Rotterdam worden verkocht. Enthousiaste man, aardige man, geen kapsones, geen verhullend taalgebruik. Plusje. Ik zat naast Jeanine (@tenaanval) Deckers en we besloten dat het wel eens tijd werd voor een heuse Twitterruzie. Jeanine noemde het een fittie, maar in Den Helder kennen we dat woord nog niet zo goed. Omdat we verder geen tijd hadden om te bepalen waar we het precies ernstig over oneens gingen zijn kwam het idee niet echt van de grond. Mocht u suggesties hebben, graag.

Daarna nog een verhaal over de, inderdaad erg fijne muziekcuratieontdekkingendiejenognietkentwebsite 22tracks. Daarna de Russische meneer met een verhaal dat ik soms niet begreep maar misschien daardoor ook wel weer erg mooi vond. Afsluiter was futuroloog Bullinga. Van hem mogen, of moeten de boeken weg, gaan we iets doen met robots en moeten we allemaal een mooi gebouw. Iemand die ik hoorde zei dat hij haar deed denken aan Peter Jan Renz die een beetje een off day had.

Het was een leuke dag, ook al was het niet zo heel erg druk. En het is natuurlijk een makkelijke stukjesschrijftechniek maar, ik miste net als tijdens het eerdere bezoek het zweet. Misschien zijn we wel heel erg een business geworden. Een heuse goed geklede bedrijfstak met de bijbehorende rituelen. Daar is misschien niets mis mee. Maar tijdens een volgende aflevering van Plaza zou ik erg opkikkeren van iemand die op het podium ging staan en zei "Pukkel toch allemaal op met je waardeproposities, businessplannen, externe consultants, uitgekristaliseerde merkverhalen en duur gebouwde megapaleizen. Weg met dat neo-liberale nabeppen over de markt. Bibliotheken zijn niet van de markt". Gewoon, iemand even lekker tegen de stroom in laten praten.

Na afloop kregen we een boek, altijd fijn, ook al zijn we er vaak niet uit of we nog van de boeken zijn. En omdat ik in een totaal verkeerde trein ging zitten, het zal de lentegriep geweest zijn, kan ik het al bijna voor een #boekperweek twitteren.