Wit

Het kan aan het moment van de dag gelegen hebben. Het was rond half twaalf, misschien begon de honger te wenken. Maar misschien was het ook wel de hoge "3d printers rulen!" inhoud van het aangehoorde verhaal dat mensen steeds vaker deed kijken op het aan een koordje hangende handige papiertje met aan de ene kant je naam en aan de andere kant het programma.

Weten wie je bent en waar je bent. Ideaal.

Ik was al een paar keer niet naar Bibliotheekplaza geweest. Dan was ik ziek, dan liep er weer iemand op de rails. Ergens.
Zo is er altijd wel weer wat.

Nu heeft er overal en op nog meer plekken al iets gestaan over Bibliotheekplaza. Moet daar dan nog een stukje bij?

Nee.
Niet echt.

Meneer Watson was opbeurend. Bibliotheken zijn niet overbodig, er is een toekomst en we zijn angstwekkend betrouwbaar. Niet lollig, niet sexy maar wel betrouwbaar.
We konden weer uitademen. Misschien ook omdat we niet meer sexy hoefden te zijn.

Er was een futuroloog. Die was wat minder. Misschien omdat 3d printers even leuk zijn maar niet de hele tijd.

Er was een mevrouw van Microsoft. Het rijtje "boys will be boys" voor me riep natuurlijk "Apple" toen ze iets zei als "Wat heb je nog meer nodig?".  Dat was flauw. Zeker omdat het rijtje volgens mij iets te maken had met dat eBoekenplatform dat toch op z'n minst hortend en stotend op gang kwam. Ook op Applespullen.

Toen ik luisterde naar een mevrouw die iets vertelde over hoe je je missie (of visie, dat kan ook) in een echt verhaal om kon zetten en wiens manier van praten me angstig aan Arjan Ederveen in het kwadraat deed denken zat ik achter een mevrouw met een hoofddoekje.

En dat is me het meest bijgebleven, van Bibliotheekplaza.
Het was een leuke dag. Met soms boeiende, misschien zelfs inspirerende verhalen.
Heel ontzettend druk was het niet.  Maar de mensen die er waren waren aardig.
Iedereen kende elkaar.

En iedereen was ontzettend blank.