woensdag 9 september 2009

Zijn bibliothecarissen masochisten?

Al sinds ik in een bibliotheek werk, en dat doe ik al vanaf mijn zestiende, is het einde van de bibliotheek nabij.

We hebben een slecht imago, of de klanten haken af, of we worden links en rechts ingehaald door nieuwe ontwikkelingen. En als het een beetje meezit zijn het al de drie dingen tegelijk.

Zo'n beetje de eerste echte bibliotheekbijeenkomst waar ik heen mocht was het roemruchte Woudschoten, in die tijd een soort jaarlijkse bedevaart voor jeugdbibliothecarissen. Het avondprogramma werd toen verzorgd door een broer van Youp van 't Hek. De man kwam op en begon het aanwezige publiek onmiddelijk voor van alles en nog meer uit te maken. Achterhaald, suf, saai en met (en daar gaan we weer) een imago uit het jaar -271. En het ergste was, de zaal vond het prachtig. "Hij hield ons zo mooi een spiegel voor".

AliceW bezocht Biebwatch (ik was ergens anders) en op haar blog vertelt zij over een Egbert Jan van Bel die stelde dat "De bibliotheken lijden aan het zg. Jonge jenever complex. Oubollige drank waar van alles mee is geprobeerd maar echt populair wordt het niet".

En ik zag Woudschoten weer voor me.

Wat is dat toch met ons. Hoe komt het toch dat wij zo gelukkig lijken te worden van mensen die roepen dat het einde der bibliotheektijden met rasse schreden op ons af komt?

Hoezo niet echt populair?

Als ik mijn kantoor uitloop zie ik een drukke bibliotheek met mensen die er vaak komen. Ik struikel over de schoolklassen die op bezoek komen, de map met leeskringen puilt uit, vorige week mocht ik meemaken dat men zelfs op het consultatiebureau blij van ons wordt.

Natuurlijk, de toekomst is ongewis. Dat heb je nu eenmaal met de toekomst. Dat is juist het leuke aan toekomst.
En, ook natuurlijk, er is van alles aan de hand en stilzitten gaat niet helpen maar dat deden we al niet.

Dus, kan het nou eens afgelopen zijn met makkelijke opmerkingen over bibliotheken die zouden lijken op jonge jenever? Natuurlijk moeten we kritisch naar ons zelf en onze bedrijven kijken maar er is een verschil tussen kritisch kijken en een ongezonde hang naar zelfkastijding. Er is een verschil tussen reflectie en navelstaren tot je denkt dat bomen terug gaan praten als je er wat tegen zegt.

Van een minderwaardigheidscomplex is nog nooit een bedrijfstak opgeknapt.

Geen opmerkingen: