#boekperweek

Eigenlijk stelde ik alleen maar de licht kliederige vraag of er al een website was, voor dat wat plots een hashdinges is geworden.

Een website waar we dan met z'n allen konden gaan bij houden welk boek we gelezen hadden. Een website waar dan vast allerlei misverstanden of onduidelijkheden over waren ontstaan, of je moest beginnen met de titel, of de achternaam van de schrijver/schrijfster, of de voornaam. En, omdat het toen nog een bibliotheekspelletje leek, waarschijnlijk was er ergens een keer iets gezegd over of er ook een sticker op de boeken moest. Omdat in alle discussies in bibliotheken die vraag nu eenmaal altijd een keer opduikt.

Maar, in plaats van het te laten bij die wat klierderige vraag naar een website doe ik nu plots mee. Aan het lezen van één boek per week.

Ik had me ook voor kunnen nemen om te stoppen met roken, of om dit jaar nog te emigreren naar Bulgarije. Maar het werd dus een boek per week lezen. Er zijn slechtere dingen om te doen. En omdat het vast wel weer een chaotisch werkjaar gaat worden is een overzichtelijk en licht dwangmatig afwerken van een voornemen in ieder geval iets van houvast

Regels zijn er niet. Lees een boek, fictie of non fictie en deel dat lezen met de rest van de wereld. Al is dat laatste misschien ook weer geen echte voorwaarde. Maar delen hoort er nu eenmaal erg bij tegenwoordig. Delen kan via Twitter, zet er #boekperweek bij en klaar. Ik geloof dat er ook een Pinterest bord is. En het zou me niet verbazen als er ook een Facebookding komt. Of een Instagram iets waar je selfies, al dan niet gemaakt met selfiestick kunt plaatsen van jou en je weekboek. En wie weet komt er ooit wel een symposium, of een congres.

Maar daar ga ik allemaal niet aan mee doen. Het gaat tenslotte om het lezen.

Boek 1 was van James Salter. Op een schaal van 1 tot en met 10 kreeg het een 11+. Misschien dat één van de nog komende 52 boeken beter blijkt te zijn dan Lichtjaren. Maar dan hoort u dat nog.

Liedje erbij.