Het zoemt

Het zoemen begint zodra de zon opkomt. Eerst zoemt er maar een enkeling, misschien was die vroeg wakker. Tegen een uur of negen, wanneer de zon echt schijnt gaat de zoem op de hoogste stand. 

Zo'n beetje de vraag die je hier krijgt na "Waar kom je vandaan?" en "Blijven jullie in de winter?" is "Wat voor groenten gaan jullie verbouwen?". Joe, met wie Annet en ik laatst wandelschoenen gingen kopen en die bijna alles wat hij en zijn vrouw eten zelf verbouwt moest erg lachen om ons antwoord "Niets". Vooral om het nadrukkelijke van dat "Niets". 

Toen we een jaar of vijf geleden dit huisje kochten hoorde daar een tuin bij. Dat negeerde ik verder. Ik heb de laatste 35 jaar van mijn leven niet meer op de begane grond gewoond. Het concept tuin is mij wat vreemd. Planten op een balkon, ok. En het was leuk om een binnenplant meer dan 30 jaar in leven te houden (die plant heeft de weinig originele naam "plant" en staat nu hier in Bulgarije). Maar verder, nee. 

Iedereen heeft hier een tuin. En bijna iedereen verbouwt er groenten. De buurman rechts heeft de aardappelen alweer in de grond en elke dag zijn hij en zijn vrouw methodisch en rustig in de weer met andere dingen poten, harken en al de dingen die je schijnbaar kunt doen in een tuin. Vorig jaar hadden ze aardappelen, sla, kool, mais, bonen, tomaten, abrikozen, pruimen, druiven en ik vergeet waarschijnlijk nog 6 dingen. Ze weten precies wat ze doen. Het is een pracht om naar te kijken. 

Maar wij gaan dat dus niet doen. Gelukkig staan er in onze tuin van 1100 vierkante meter bomen. Ik heb ze net nog eens geteld. Het zijn er 28. Kersen, pruimen, appels, kweeperen, abrikozen en ik zou zweren dat ik vorig jaar een peer heb zien hangen maar toen was ik nog te druk en te warrig om dat goed te zien. Één van de appelbomen ziet er wel erg overleden uit dus zullen het er 27 worden denk ik. 

Toen de lente hier begon, een week of anderhalf, twee geleden begonnen de bomen onmiddellijk te leven. Hier kwam bloesem, daar kwam bloesem. Je ogen konden het nauwelijks bijhouden. En bij de bloesem horen insecten. Die zoemen. Vlak voor het huis staat een (te) grote kersenboom. Ik kan niet zeggen dat het zoemen in die boom harder klinkt dan een voorbijrijdende auto maar er rijden hier nauwelijks auto's voorbij dus ik kan wel doen alsof het zo is. 

Tussen de bomen staat gras. Het groeit steeds hoger, op sommige stukken kunnen we de poezen niet eens meer goed zien lopen. Misschien zouden we het moeten maaien maar na lang beraad (2 minuut 30) hebben we besloten dat mooi onkruid helemaal niet lelijk is en dat we ook gaan proberen om de paardenbloemigste tuin van Palamartsa te krijgen. 

Nu dacht ik altijd dat ik meer van de rechte lijnen, of abstracte vormen was. Maar die exploderende bloesems, met dat zoemen. Je zou er zomaar rustig van worden. Als je niet uitkijkt.