"Hoe koud is het bij jou?". "Bij mij is het -4. En bij jou?". "Gek, bij mij is het -6. Of zou dat de gevoelstemperatuur zijn?". "Nee, vast niet. Die staat bij mij ergens anders. Zie jij nog sneeuw?". "Op dinsdag". "Volgende week? Net als we met Ollie naar de dierenarts moeten? Misschien valt het mee. Bij mij zie ik niets geen sneeuw".
Het is kouder. In de nacht vriest het tot 10 graden. Gelukkig zijn de dagen met ook overdag vorst weer even voorbij. Het zal een graad of drie zijn nu. Tenminste dat denken we. Of beter, dat lezen we. Zo'n beetje.
Annet en ik hebben verschillende telefoons met verschillende weerapps. En die weerapps blijken echt verschillend want ze geven maar hoogst zelden dezelfde informatie. En dat terwijl we toch graag willen weten hoe koud het nu echt is.
(Dat van die verschillende telefoons heb ik trouwens even heel kundig opgelost. Op mijn telefoon zit een pincodebeveiliging. En, ik zit ver weg dus ik schaam me er niet voor, die pincode was ik van het ene op het andere moment kwijt. Weg. Ik weet de cijfers nog maar de volgorde is zoek. Zo zoek dat de telefoon nu permanent geblokkeerd is. Ja, het is dom. Maar ik kan dat)
Omdat een telefoonapp ook maar een idee is bedachten we dat een buitenthermometer een oplossing zou kunnen zijn. Niet dat die laat weten of het gaat sneeuwen maar de temperatuur is er op af te lezen.
In het dorp kun je geen thermometer kopen. Het internet dan? Je kunt erg veel blogjes wijden aan het vreemde van de e-commercie in Bulgarije (één van de raarste dingen is dat je vrijwel altijd gebeld wordt door de leverancier om mondeling te bevestigen dat je toch wel echt iets via hun website gekocht hebt) maar laat ik het houden op "na vele pogingen zijn we met pogingen gestopt". Een doe het zelf winkel dan? Nee. Toen bedachten we de agroteka (die soms ook agroapteka heet). De agroteka is een wonderlijk fenomeen. In Popovo (op 10 km afstand, 14.000 inwoners) ken ik al 6 agroteka's terwijl ik maar een fractie van die stad ken. Het zijn een soort tuincentra maar dan met de oppervlakte van een krappe krantenkiosk. Je kunt er alles kopen voor buiten. Planten, zaden, bollen, rubberlaarzen, rare hoedjes en bestrijdingsmiddelen als round-up ("classic, not the modern round-up" zei de eigenaar alsof hij duidelijk wilde maken dat je met de classicversie echt alles voor eeuwig plat kon spuiten). Maar helaas, dus ook geen thermometer.
Dus. Het is koud.
Maar we weten niet echt hoe koud.
Posts
2 opmerkingen:
Grappig toch dat we als mens (ja, ik zeker ook) iets willen aflezen van een apparaat in plaats van dat we zelf gaan voelen.
Nou voel je hier best wel dat het koud is hoor maar je wilt er toch een getalletje aan hangen. Al was het maar om te weten of de verwarming in de badkamer aan moet zodat de leidingen niet bevriezen.
Een reactie posten