Den Helder 20/04/2021
Beste Ron*,
Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden dat ik je voor het eerst vertelde over mijn voorgenomen vertrek bij de Bibliotheek Langedijk. En eigenlijk is het ook een echte eeuwigheid geleden. Dat hele ontslag nemen begon zo langzamerhand een beetje op “Wachten op Godot” te lijken. Al weet ik dat niet zeker, ik heb zoals zoveel mensen dat toneelstuk nooit gezien of gelezen.
Ik werk al een eeuwigheid (weer dat woord) bij de Bibliotheek Langedijk. Zolang al dat ik me eigenlijk niet meer kan herinneren hoe je dat doet, een ontslagbrief schrijven. Hoe zeg je het precies? Wat voor woorden horen er in te staan? Ik doe een poging.
Hierbij laat ik je weten dat ik vanaf 1 juli van dit jaar, 2021 niet meer in dienst wil zijn van de Bibliotheek Langedijk. Dat klinkt een beetje raar. Zou je me willen ontslaan per 1 juli 2021? Mag ik na meer dan 20 jaar eindelijk weg per 1 juli 2021?
Zoiets. Al blijft het raar.
Maar na 30 juni kom ik dus echt niet meer.
Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik me al die jaren altijd kostelijk vermaakt heb. Werk is soms gewoon niet leuk. Al is dat dan ook weer helemaal niet erg. Maar, heel vaak was het wel leuk, of boeiend, of spannend. Of een ander woord naar keuze. Er is in al die jaren erg veel gebeurd. Maar dat ga ik niet allemaal opschrijven. Daar gaat deze brief tenslotte niet over.
Ik zie je natuurlijk nog voor ik echt vertrek maar ik wil hier toch ook dankjewel tegen jou en de rest van het bestuur zeggen. Zo leuk, of makkelijk moet het niet zijn om in het bestuur te zitten van een instelling die zo om de paar jaar weer eens aan de afbrokkelende rand van de subsidieafgrond staat. Bedankt dus dat jij, jullie nooit hard bent/zijn weggehold. Jij verder ook erg bedankt voor het vervullen van je rol, je taken als voorzitter. Maar vooral ook om de manier waarop. Met als dat kon (en ook als het niet kon) een luide lach. Dat is belangrijk, luid lachen.
Ron, het was een mooie tijd. Maar het is ook een keer genoeg.
groeten,
Ton
* Ron is Ron Vonk, voorzitter van het bestuur van de bibliotheek Langedijk.
Dit is een aangepaste versie van de verstuurde brief. Ik ben zelden tevreden met hoe ik iets opschrijf. Nu dus ook niet. Maar de toon en inhoud zijn ongeveer hetzelfde als in de verstuurde brief.
Posts
1 opmerking:
Allereerst dat “wachten op Godot”, dat zou je toch eigenlijk moeten kennen vind ik. Ik heb het op tv gezien als toneelstuk of misschien was het wel verfilmd. Ik vind dat je er allerminst kennis van moet nemen. Maar welk recht heb ik om dit zo te beweren? Als je het gebruikt in een brief of anderszins, vind ik dat zeker. Het is de moeite waard om te weten waar het om gaat. Het is een bizar stuk, langdradig ook. Je moet er een zeker uithoudingsvermogen voor hebben om het af te kijken. Het wordt subliem gespeeld en daardoor kun je blijven kijken. Waag je je er een keer aan. Ik heb het opgenomen staan. Je mag het bij me komen lenen, want opgenomen op een schijfje.
Maar dan verder, waarom ga je weg en wat ga je dan doen? Je weliswaar verkortte brief maakt me nieuwsgierig.
Groeten, hanneke römelingh
Een reactie posten