woensdag 12 juni 2013

De hamster meneer brengt een bloemetje


"Dag jongen".
"Ach, nee zeg. U bent er weer?".
"Wat is dat nou weer voor rare vraag? Je ziet me toch staan jongen?".
"En nog met hetzelfde humeur ook merk ik".
"En jij probeert nog steeds bijdehand te doen merk ik. Sommige dingen veranderen nooit".
"Klopt. Maar, u zou toch niet meer komen? U had het toch wat gehad met de bibliotheek?".
"Klopt jongen. Jullie zucht naar het eeuwig, vooral intern van mening verschillen over van alles en meer, en daar dan ook weer oeverloos over praten en schrijven, dat had ik wel even gezien. Ik heb een tijdje wat mensen bij de NS gevolgd. Maar ja, dat was toch anders. Minder spannend. Daar was toch wat meer lijn".
"Ha. Lijn. NS".
"Lach niet jongen. Zo leuk is het niet als mensen je bedrijfstak hopelozer vinden dan de NS".

"Fijn. Nou. Leuk dat u er weer bent?".
"Haal dat vraagteken maar weg hoor. Je mag blij zijn met elke klant/gebruiker/bezoeker of lid. Of zijn jullie ondertussen al uit die belangwekkende discussie?".
"Ik dacht het niet. We praten graag lang over dingen he. Dat zei u net zelf".

"Als jullie er uit zijn dan hoor ik het wel denk ik. Maar daar kom ik niet voor".
"Niet? Ach. Jammer zeg. Kan ik iets voor u doen dan?".
"Nee, dat hoeft niet hoor. Ik kan nog steeds alles zelf vinden hoor jongen. Nee, ik kwam je een bedankje brengen. Van mijn neef".
"Goh. Wat aardig. Van uw neef?".
"Ja. van mijn neef. Hij is ambtenaar, iets hoogs bij financiƫn".
"Och. En die wilde ons bedanken?".
"Ja. Ik sprak hem laatst en we hadden het over zijn werk. Bezuinigingen enzo. En dat dat zo lastig kon zijn. Hij en zijn collega's moeten toch elke keer maar weer nieuwe dingen vinden waar op te bezuinigen valt en daarom moest ik jullie ook komen bedanken".
"Sorry, ik ben u even kwijt".
"Jongen, als je nog even blijft zitten dan ben je nog wel meer kwijt".

"Kijk, mijn neef op het gemeentehuis die heeft ook een computer met een internetverbinding en toen ik hem een tijd terug eens vertelde over jouw rumoerige bedrijfstak is hij die ook eens gaan volgen. En daar kom ik je voor bedanken, namens hem".
(...)
"Haal die vragende blik toch uit je ogen jongen. Toe. Hij keek en las gewoon een tijdje mee en, vertelde hij, toen kreeg hij een wereldidee. Het kan allemaal wel wat minder met die ruimte van jullie hier. En het mooie is. Jullie zeggen het zelf. Gebouwen zijn overbodig, de bibliotheek moet naar buiten, gaan waar de gebruiker is en dat soort zinnen. Dus die ruimte van jou. Die gaat fors kleiner worden hoor".
"Ja, kom. Dat zijn gewoon meningen, blogjes hier en daar, wat zinnen op Twitter enzo".
"Kom nou jongen. Voor zo'n mediawijs volkje als jullie menen te zijn is dat wel een heel benauwde mening hoor. Wat er staat is openbaar, voor iedereen leesbaar en vooral bruikbaar. Dus daar moet je niet over zeuren".
"Zeuren? Zeuren? En de mensen die hier komen dan? Gaat uw neef die ook nog wat vragen?".
"Jongen, als ze de thuiszorg klein kunnen hakken dan kan er bij jou ook best een verdieping af hoor. En, maar dat zei mijn neef weer, hij gaat gewoon in zijn voorstel verwerken dat er binnen de bibliotheekbranche talrijke geluiden zijn die het inleveren van ruimte als een basis voor innovatie zien. En de mening van professionals die weegt echt wat zwaarder dan het geklaag van tante Annie van om de hoek hoor. En bovendien kopieert en plakt de neergeschreven mening van professionals ook nog eens een stuk beter in beleidsvoorstellen".

"Ja hoor eens. Het ziet er hier nu toch hartstikke goed uit. Mensen gebruiken van alles, lopen rond, hebben het naar hun zin maar dat maakt dus niet uit? Het kan wel minder, lekker klein enzo, minder ruimte, minder keus en dat we dan verbaasd doen als het helemaal leegloopt?".
"Dat roepen jullie zelf, of het is de consequentie van wat jullie roepen, dat kan ook".
"Mogen we dan helemaal niet meer van gedachte wisselen enzo? Zijn we te onnadenkend?".
"Jongen. Echt. Ik vind het allemaal best. Wat jullie doen en zeggen moeten jullie helemaal zelf weten. Ik kom gewoon een bloemetje brengen, van mijn neef, omdat jullie hem op zo'n verkoopbaar idee hebben gebracht".

"Nou. Goh. Leuk. Uh. Bedankt? Waar zal ik ze neerzetten?".
"Zet ze hier maar fijn op je deskje jongen. Nu staat er nog een deskje moet je je maar bedenken".

2 opmerkingen:

23kaatje zei

hee, een blogje op dit blog ? Mooi .

Ton de Kruyff zei

Er werd me gister het advies gegeven m'n irritatie van me af te schrijven. Vandaar.