Er vloog een wielewaal voorbij

Bij het huis hoort een tuin. Zonder tuin telt een huis hier niet. Er staan vijf kersenbomen. Twee met zoete kersen, drie met iets zuurdere. Door het natte, maar niet te natte, en het warme, maar niet te warme voorjaar komen we om in de kersen. In de tuin staan ook twee kweepeerbomen. Daar heb je niks aan. Het ziet er mooi uit hoor. Kweeperen zijn van die grote, gele bonkige vruchten. Maar het kost een Gronings gasveld om die dingen zacht te koken. En dan heb je iets dat lekker bij vlees is. En dat eten we niet. Maar het ziet er mooi uit, kweeperen, dat wel.

(In het dorp hangen van twee politieke partijen verkiezingsposters. Er zijn er van een mevrouw van de BSP. Dat is de socialistische partij. Maar die is alleen economisch links. Voor de rest is het een behoudende club met voordehand liggend gemompel over de NAVO en dat er toch geen beelden van de Russische bevrijders van 1944 mogen worden weggehaald. De paar andere posters zijn van de hyper nationalistische partij Vazrazhdane. Die hebben een hekel aan iedereen met een kleurtje, het westen, zigeuners, homo's, en vast nog veel meer. Het is wel de enige partij die ik iets over de Europese verkiezingen hoorde zeggen. Ze willen graag een fractie vormen met de Duitse AFD. Sukkels zijn het. Maar ze worden wel steeds iets groter. De posters gaan trouwens over de nationale verkiezingen. Die zijn tegelijk met de Europese. Het zijn de zesde (ik dacht zevende) in drie jaar. Annet en ik mogen hier voor de Europese verkiezingen stemmen. We zijn de enige buitenlanders die zich registreerden. Na lang zoeken vond ik een afdeling van Volt die hier meedoen met een andere partij. Hoe meer niet vrijblijvend Europa hoe beter!)

Er zijn twee appelbomen. Met kleine appeltjes. Maar wel lekker. Die bomen zitten ook helemaal vol. En er is een abrikoos. Daar groeide tot nu toe helemaal niks aan. Dit jaar telde ik zeven abrikozen. Maar ze zien er niet best uit. We hebben een nieuwe abrikoos geplant. In de herfst koop je dan op de markt een tak, die doe je in de grond en hup, een nieuwe boom. We planten ook een perzik, maar die lijkt ons niet te mogen. De nieuwe geplante appelboom doet het dan wel weer erg goed.

(Bij de Serendipity Farm, een B&B hier om de hoek, roofden vossen alle eenden weg. Vijf of zeven eenden. Ik zag laatst een vos, net buiten het dorp. Misschien was het dezelfde. Een Engelsman kocht de oude school aan het begin van het dorp. Over zeven jaar gaat hij met pensioen. Dan moet het gebouw helemaal opgeknapt zijn. Ik ben sceptisch. Maar dat ben ik al gauw. Het eetcafé dat een Nederlander zou openen in Popovo is nog steeds niet open. Het ziet er binnen donker en onuitgepakt uit. Ik heb de hoop op vegetarische kroketten maar weer verdrongen.)

Verder zijn het pruimenbomen. Drie met blauwe pruimen. Harde dingen zijn dat. Goed om rakia mee te maken. Buurman Jordan mag ze hebben. Er is één boom met rooierige pruimen. Die zijn fantastisch. En er zijn nog zo'n zeven bomen met mirabellenpruimen, als je dat zo noemt. Ze hangen goed vol, en dat moet ook wel want er moeten wel zo'n zestig potten jam van gemaakt worden. En er is de vijg. Die zie je, echt je ziet het, elke dag groeien. 

(Annet moest vanwege haar oog naar Sofia. Dat was al niks maar ze kwam ook nog eens diep verkouden terug. Daarna kreeg ik het natuurlijk ook. Of ik weer terug in Nederland was, wat een ellende. We verschoven van alles in het huis. De woonkamer was eerst boven maar omdat we daar nooit zaten versjouwden we van alles naar beneden. Het is onbelangrijk maar het huis is voor ons nu handiger ingedeeld. En ik ging door mijn rug.)

Het is vandaag 27 graden. Er vloog een wielewaal voorbij. Waardoor het zomer werd.

"... is a very, very fine house. With four cats in the yard...."