Maar vaker valt het tegen (politieke instapcursus, laatste deel)

Vorig weekend werd er hier gestemd (voor de EU en het nationale parlement. Om de EU verkiezingen maakte men zich, anders dan in Nederland totaal niet druk. Waar het in Nederland leek op een veredelde wedstrijd in zelffopperij van de "goede" partijen die eventjes een ietsje groter bleken dan de "slechte" partijen en waaruit de "goeden" totaal onvolwassen alweer bijna het begin van het einde van een eerder aangekondigd moreel en sociaal einde zagen had men hier iets van, "Nou ja, als we er toch zijn zetten we nog wel een kruisje". Annet en ik stemden voor de EU. Dat gegeven bracht het stembureau weer even in verwarring. "Ze staan niet op de lijst?". "Wie zijn dat?" en meer van dat. Nadat dat was opgelost bleek dat Palamartsa helaas net te klein was voor een stemcomputer. Over de verwikkelingen van stemmen met een computer kan ik rustig twee blogjes vullen maar helaas, het kan ook te gek. Maar jammer dat het op papier moest was het wel. Het leek me fantastisch om met een speciaal pasje de computer aan te zwengelen, je stem in te tikken en dan te wachten op een papieren bewijsje. Dat papiertje doe je dan in de stembus en dat wordt later dan met de hand geteld. Die hele computer is volmaakt Potemkin computer!) en de nationale verkiezingsuitslag, die viel niet mee.

Een belachelijke 34,9 procent van de kiesgerechtigden kwam maar stemmen. Sinds de socialistische heilstaat zichzelf ophief in 1989 is het percentage nog niet zo laag geweest. En van die stemmers slofte 5 tot 6 procent ook nog door de hitte (de hittegolf begon hier vroeg dit jaar) naar het stembureau om daar het hokje bij "Ik stem op geen van partijen" aan te kruisen.

De grote winnaar was meneer Borisov (die van vorige week). Zijn GERB partij kreeg weliswaar 313.000 of 50% stemmen minder dan een jaar terug maar door het lage aantal stemmers bleef de GERD ruim de grootste.

De tweede partij werd die van meneer Peevski (zie vorige week), Dat was ongekend. De DPS was altijd de derde of vierde partij. Ze kregen zelfs meer stemmen dan de vorige keer. 

De grote verliezer was de PP-DB (een afkorting van "Wij gaan door met de verandering") van Kiril Petkov. De PP-DB bestaat nog maar een paar jaar maar leek even de club die de corrupte zooi die Bulgarije is zou gaan veranderen. Jonge, ambitieuze en moderne mensen. Erg pro het westen, maar vooral erg tegen de oude jongens "Ach schrijf jij even een nepfactuur voor me" mentaliteit die hier soms heerst. Het momentum van Petkov is voorbij. Het duurde allemaal te lang. Annet en ik stemden op de partij voor Europa. Maar daarmee zette ik de gewoonte om op verliezende partijen te stemmen dus gewoon voort.

Meneer Borisov gaat nu een regering proberen te vormen. Hij komt daarvoor bij meneer Peevski uit. En er zal een derde partij bij moeten.

Nog een winnaar, Slavi Trifonov. Oud talkshow presentator. Hij zingt en speelt tamboerijn en viola in de band Ku-Ku (hier een liedje, je moet er van houden zal ik maar zeggen). Zijn ITN ("Er is zo'n volk", een titel van een liedje van hem) is populistisch en conservatief. Trifonov zat een jaar of twee terug ook in een regering en stapte toen plots op om de kwestie Macedonië (Macedonië uitleggen is onmogelijk, echt, geloof me, je wilt het niet weten en wij kunnen het niet snappen). De ITN verdween daarop uit het parlement maar is plots weer terug. Zou kunnen als coalitiepartij. 

Voor de verkiezingen riepen de peilingen dat de partij Vazrazhdane wel eens de tweede partij van het land zou kunnen worden. De partij van Kostadin Kostadinov is extreem rechts, ultra nationalistsich en de club voor Putin fanboys en fangirls. De verkiezingen vielen echter zwaar tegen. En nee, dat betekende niet dat Bulgaren plots een afkeer van de extreem rechtse politiek hebben gekregen. Helemaal buiten het zicht van de peilers blijkt zich een nog extremistischere partij te hebben ontwikkelt, Velichie. De baas is een "Kolonel" Markov, ooit werkzaam bij de veiligheidsdiensten en in het bestuur zit een meneer Mikhailov die een historisch pretpark hier in de buurt heeft. Er loopt trouwens een fraudeonderzoek tegen het pretpark. O, en er zijn rond Velichie hardnekkige geruchten over een gewapende militie. Volgens de partij hebben ze slechts goede banden met een lokale schietvereniging. 

Ja, en dan denken mensen dat het in Nederland een politieke bende is.

Meneer Borisov gaat vast een regering vormen. En daar zullen dan allemaal mensen in zitten die om wat voor rede dan ook baat hebben bij het behoud van de status quo. Er zal niets veranderen. Er zal geld blijven verdwijnen. De verschillen tussen de paar grote steden en de rest van het land zullen nog groter worden. 

Maar misschien zijn er in november alweer nieuwe verkiezingen. Daarover wordt gespeculeerd. Maar speculeren doet men hier dan ook wel heel erg graag.

Volgende week weer een normaal blogje. Over kapotte huizen, watertekorten of Gijs die naar de kapper moet.