"Nee. Nee, ik schrijf er geen blogje meer over. Dat heeft geen zin joh. En met zo'n blogtekst moet er een begin, een opbouw, een bepaalde logica zijn. En er is geen begin, geen opbouw, en al zeker helemaal geen logica. Dat is het nu net."
"Nee, met zo'n tekst op je blog moet je dan, tenminste dat denk ik dan weer, maar dan moet je weer helemaal uitleggen wat er gebeurde en dan zijn er altijd weer mensen die iets hebben van "Nou ja, zeg, het is maar een poes hoor". Of nog erger, die dan zeggen "Maar jullie hebben er nog vier toch?". Tenminste, nou ja, dat zeggen ze niet, of beter, dat hoor ik niet als ze het al zeggen. Maar ik denk wel dat ze het zeggen. Al kan dat natuurlijk aan mij liggen, dat ik dat denk".
"Dus nee, ik bel je gewoon even. Of ik doe alsof ik bel. Want ik heb echt helemaal niets met bellen. Maar als ik doe alsof kan ik dat hele logische gedoe van een getikte tekst overslaan. Denk ik. Misschien".
Nee, buiten dat het natuurlijk best ernstig dramatisch waardeloos is wanneer er een poes wordt doodgebeten waren we ook een paar dagen volledig hysterisch aan het opletten waar de andere poezen waren. Steeds maar kijken waar ze waren. Want een bijtend beest zit in een klein hoekje zeg maar. Dat opletten hebben we nog wel. Daar wordt je heel onrustig van, van het gevoel dat er steeds weer zoiets kan gebeuren. Maar gelukkig vriest het dus liggen ze allemaal binnen te slapen".
"Het heeft denk ik, misschien hoor, ook iets met het niet hebben, het niet kunnen hebben van controle te maken. Ik dacht een tijdje dat ik het hier wel begon te begrijpen. Maar dat is maar schijn hoor. Waarom al die Bulgaren, en een hoop buitenlanders trouwens ook, allemaal een enorm opgefokte hond moeten hebben, of meer dan één moeten hebben, mij ontgaat het. Als je naar Gagovo loopt, via het asfalt, zit er net voor het eind van het dorp een huis, er wonen twee oude mensen in. Daar kun je niet lopend langs zonder een stok waarmee je een tandenblootgrommende hond die naar je springt van je af te slaan. En aan castreren doen ze niet, te duur vinden ze, maar al dat bier drinken dat ze doen kost zeker niks? Dus die honden fokken zich allemaal een slag in de rondte".
"Ja. Nou en, ik hoef toch niet alles hier leuk te vinden? Er is best vaak wat hoor. Die ellende met Ollie, daarvoor Gijs die bijna dood was, Lies die verdween. De auto waarvan af en toen een deel lostrilt en en het oog van Annet dat bijna stuk was. Nee, dat oog is wel weer goed. Al heeft ze er wel staar in, dat is met zo'n operatie bijna altijd het resultaat. Maar ik heb dan plots weer staar in twee ogen en ik heb helemaal geen operatie gehad! Dus ja, er is best vaak wat ja".
"Ach nee, soms zit het gewoon allemaal wat tegen. Het is hier ook maar gewoon leven hoor. Vanmorgen nog, Nelly van de post stuurde een berichtje dat er post was. Een bekeuring! Vorige week was er ook al een bekeuring. We stonden bij haar loketje te wachten toen burgemeester Gosho langs liep. Hij lachen. Mij noemt hij om onduidelijke redenen Van Basten. Dus hij wees naar me en zei "You van Basten. Annet Schumacher!".
"Ja, ok, dat was ook best grappig van hem. Zie je. Soms kun je beter geen blogje schrijven maar gewoon doen alsof je belt".
:-)
BeantwoordenVerwijderen