De buurt waar we wonen.

Ik dacht, ik maak even wat foto's van de buurt waar we wonen want toen ik laatst in Nederland was vroeg je daar nog om. Maar, voor mij is dit ook echt gewoon de buurt waar ik woon, niets bijzonders dus ik had er geen foto's van. De foto's zijn, ik weet het, nogal grijs en grauw, we zitten in een wolk en het is winterig, zelfs de poezen zijn liever binnen. Zelf vind ik dit wel een mooie tijd. Een deel van de buitenlanders is terug naar hun andere land en sommige Bulgaren die eigenlijk in de stad wonen zie je ook niet meer. Dit is het dorp zoals het eigenlijk is. 

Goed, eerst ons huis, gezien vanuit de tuin. Het is niet zo groot, maar groot genoeg voor ons en een stel poezen. De buren wisten dat het huis in 1942 is neergezet. Achter het huis, verder weg, zie je eigenlijk een heuvel maar ja, die wolk he.

Rechts van ons wonen Jordan en Duschka en de moeder van Duschka. Erg aardige mensen. Ze zijn nu 75. Een jaar of 10 geleden zijn ze vanuit Veliko Tarnovo, een grote stad, hier naar toe gekomen omdat de vader van Duschka overleed en iemand voor moeder moest zorgen. Die is nu 90 of zo. Ze hebben een grote moestuin, alles halen ze daar uit. Eind november komt er altijd een kleine tractor en die ploegt de hele tuin dan om. En volgend jaar begint alles weer van voor af aan.

Links woont Petar. Petar en zijn vrouw wonen in Popovo, een kleine stad op 10 minuten rijden. Petar is in de 70 en is hier zo'n acht maanden van het jaar. Zijn vrouw hebben we dit jaar maar één keer gezien. Die loopt zo slecht dat ze maar in de stad blijft. Heel veel contact hebben we niet met hem maar hij heeft laatst wel net op tijd Gijs gevonden toen die dood lag te gaan. Petar is altijd bezig met zijn druiven en de tuin. Een keurige tuin heeft hij, elk grassprietje maait hij onmiddellijk kort. Als ik het goed begrijp is hij een neef van Duschka.

Dit is de overkant van de straat. In het witte huis woont Stefka. Stefka heeft een winkeltje in het "centrum". Ze zal rond de 70 zijn. elke dag staat ze om 5 uur op en gaat de eieren rapen van haar kippen. Die eieren verkoopt ze dan weer. Haar winkeltje is elke dag open. Van 7.30 in de ochtend tot 12 uur en dan weer van 4 uur in de middag tot 6 uur 's avonds. Ze heeft alleen zondagsmiddags vrij, dan is de winkel dicht. Even een plaatje van Stefka. Mooi type, meestal vrolijk en nooit te beroerd om te zeggen dat we al best goed Bulgaars spreken.

Het huis rechts van Stefka staat leeg. Dan komt het huis van Darren. Darren is Engels en laat het huis opknappen door Simeon. Die is daar al mee bezig sinds we hier wonen. Ooit zal het huis wel afkomen maar of we hier dan nog wonen weet ik niet. Darren geeft leiding op internationale scholen, ik geloof dat hij nu in Cairo werkt. Het huis daar weer naast staat leeg.

De straat. Eerst het huis van Petar. Daarnaast woonde Nicolai. Die overleed op de dag dar we hier kwamen wonen. Gijs en Lenie woonden eerst daar. Zijn huis staat leeg. Helemaal links aan het eind van de straat woont Dancho. Die is ook in de 70. Mooi mannetje, meestal vrolijk maar je kunt het laatste jaar wel merken dat hij ouder wordt. Soms wordt hij wat vaag.

Aan de rechterkant van straat staat de moskee. Een tijdje terug kwam ik een Engelsman tegen die hier al tien jaar woont en zeker wist dat er geen moskee in het dorp was. Zo onbekend is het gebouw. Maar er hangt een bordje met "Cami" en dat, moest de Engelsman ook toegeven, is Turks voor moskee.  Elk jaar wordt de tuin een keer gedaan door wat Turkse Bulgaren uit het dorp, maar dat is het wel.

Wanneer je aan het eind van de straat rechts gaat loop je over nog steeds prachtig asfalt naar het "centrum". Aan de linkerkant eerst een huis dat leeg staat en dan komt het huis waar tot deze zomer twee broers woonden. 

Maar één van de broers dronk zo vreselijk veel dat de andere broer in een bouwval aan de andere kant van de weg is gaan wonen. Ook alweer een vreselijk aardige man die altijd vrolijk zwaait. Hij zegt ook van alles maar daar verstaan we maar een enkel woord van. Al kan hem dat in het geheel niets schelen.

Daarna komt het gemeentehuis maar dat komt een andere keer. We moeten de kerstkaarten nog afgeven bij Nelly de postmevrouw en het is pensioenafhaaldag dus het duurt wel een half uur of langer voor we eindelijk de beurt zijn.