Wachten op witte strepen

Al eerder op de avond had de nieuwe postkantoor mevrouw laten zien dat ze bovengemiddeld goed kon headbangen. En net nu ze op de, door de belabberde akoestiek van de voormalige gebakswinkel geweldig echoënde tonen van "Thunderstruck" van ACDC liet zien hoe fantastisch luchtgitaar ze kon spelen kondigde Gosho, de burgemeester aan dat het tijd was voor het vuurwerk. 

Ik schreef wat weken terug over het mogelijke verse asfalt dat gelegd zou worden. Ik had nog niet op "publiceren" gedrukt of grote machines begonnen in het dorp te verschijnen. Er werd zelfs een heuse schaftkeet op het plein voor het winkeltje van Stefka geplaatst. Al vlug geurde (stonk is een beter maar ondankbaar woord) het dorp naar vers gelegd asfalt. 

En het was prachtig. Misschien moet je eerst een jaar of zo met de auto over een idee van asfalt hebben gereden om een nieuw, glad wegdek te kunnen waarderen maar wij liepen (de auto was toen natuurlijk net even flink kapot) ingehouden huppelend (Bulgaren hebben weinig met uitzinnigheid, op luchtgitaar spelen na dan) naar het centrum. Prachtig, prachtig, prachtig. We raakten niet uit geprachtigd.

En het stopte niet bij het verse asfalt. Nu de werkmeneren na 7 jaren van aandringen en smeken er eindelijk waren bleken ze niet te stuiten. 

Er kwamen afritten en met het oude asfalt werden een aantal (ook onze! ook onze!) modderwegen, nou ja verhard is een groot woord maar verstevigd kan best (ok, na een week regen bleek dat verstevigen ook wat overdreven maar het gaat om het idee).

En of dat allemaal nog niet genoeg was verschenen er her en der in dit vrij doodstille plaatsje allerlei verkeersborden. Zo komen wij, als we bovenaan de weg rechtsaf slaan plots een "verboden in te halen" bord tegen. Nu is er, op wat schonkerige poezen en een chronisch dronken meneer die daar woont na niets om in te halen maar, alweer, het gaat om het idee.

En als kers op de taart lijkt het erop alsof er ook nog witte strepen getrokken gaan worden. Aan de zijkanten en in het midden van het asfalt. En de drie zebrapaden die ongemakkelijk dicht achter elkaar liggen en die je nu alleen ziet wanneer je op het zebrapad knielt worden ook vast opnieuw geschilderd. De vooruitgang kent even helemaal geen grenzen meer. Nou ja, gisteren reed er een busje met strepentrekkers het dorp in maar nadat ze doorkregen dat het bleef regenen zijn ze met grote vaart ook weer weggereden. 

Gosho had, in verband met oud/nieuw wat geld ingezameld voor vuurwerk. Tot mijn grote schrik zette hij de aangeschafte doos midden op het gloednieuwe asfalt. Hij ging op veilige afstand staan en liet een niet volledig nuchtere jongen de lont aansteken. De vuurpijlen deden het, iedereen riep "Ooh" en daarna deed de doos "Boem!". En, en ik denk dat het Gosho daarom te doen was, het nieuwe asfalt was ook na de ontploffing nog geheel glad en onbeschadigd. Hij keek tevreden, er kon iets afgevinkt worden.