De markt was al een uurtje bezig toen de kooi dan wel bench met puppies midden op het plein werd gezet. Vijf puppies lagen jong en wollig te zijn in de kooi, of bench. Boven op het ijzerwerk lagen vijf boekjes. Blauwe boekjes. Internationale huisdierenpaspoorten, onze poezen hebben ze ook. Ernaast lag een briefje, "bez pari" stond er op. "Geen geld" betekent dat, ofwel je kon voor niets een klein, wollig en volledig gevaccineerd hondje meenemen.
Elk dorp heeft z'n kloven. Onduidelijke scheidslijnen tussen groepen mensen. Ooit was er een ruzie en jaren daarna praten mensen nog steeds niet met elkaar. In Palamartsa is ook zo'n kloof. De ene groep gaat naar het winkeltje van Stefka. De andere heeft nog liever honger dan dat ze daar naar binnen gaan. En tussen de buitenlanders is het ook al geen koek en zeker geen ei. Daar vindt de ene groep dat de andere groep doet alsof ze de baas zijn en er was ooit een vechtpartij in de lokale "kroeg".
Om de kloven te overbruggen verzonnen twee Engelse mannen een (ruil)markt. Laat mensen hun overbodige zooi verkopen, maak reclame en hopelijk komt het hele dorp. Nog mooier zou het zijn als mensen de teveel geproduceerde groentes uit hun tuinen met elkaar zouden gaan ruilen, op de markt.
Er waren op de markt een kraam of tien. Met oude kleren, zelfgemaakte honing, Duitse worstjes, schilderijen, huisraad die niet meer nodig was, wat groentes. En de kooi, of bench met puppies.
Het is één van de minder prettige dingen die je hier kunt overkomen. Je doet de poort in de ochtend open en voor de deur staat een doos met puppies, of kittens. Ik heb ook wel eens gehoord dat de puppies letterlijk over de muur van je tuin werden gezet. Veel plezier ermee. Weinig mensen laten hun huisdier castreren of steriliseren en dan krijg je dus een overvloed aan puppies. En die dring je dan een buitenlander op. Ray, de man op de markt, een Engelsman overkwam het. Hij "kreeg" twaalf puppies. En wat moet je met twaalf puppies? Jong en wollig zijn ze erg aandoenlijk. Maar twaalf honden, hoe doe je dat?
De markt was een groot succes. Iedereen was er. Er werden veel spullen verkocht, en erg weinig geruild. Maar dat kan een volgende keer misschien gebeuren. Want het plan is om elke maand een (ruil)markt te organiseren. En misschien klinkt het allemaal kneuterig maar in een dorp met kloven en dat ook nog eens langzaam maar zeker leegloopt is elke activiteit waar iedereen op afkomt van belang.
Je kunt trouwens nog steeds een hondje van Ray krijgen, hij heeft er nog meer dan genoeg. En over een week of wat, voor de kou komt wil hij naar Engeland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten