woensdag 20 april 2022

Pensioen

Het gemeentehuis van Palamartsa heeft vier verdiepingen. Maar alleen de begane grond en de eerste verdieping worden gebruikt. Op de begane grond is een soort klusruimte, verder staat het leeg. Op de eerste verdieping, aan een smal gangetje, is het kantoor van de postmevrouw. De mevrouw die de financiële dingen van de gemeente regelt heeft er ook een kantoortje, er is een ruimte waar soms een verpleegkundige zou zijn en de kamer van de burgemeester is er. De burgemeester is er zelden. Meestal repareert die een weg. Als hij niet bemiddelt bij een ruzie. 

Er zou een pakje afgeleverd zijn. Dat zei tenminste de melding die de verstuurster per mail kreeg. Meestal belt dan de postmevrouw maar voor de zekerheid gingen we even kijken. Er was een heus rijtje. Iedereen was oud, sommigen liepen letterlijk krom. Het was de dag dat mensen hun pensioen op konden komen halen. 

Het was al de vierde die ik zag. Maar de vorige drie reden we achterop. Bij die drie, die op de drukke weg van Dralfa naar Popovo liepen had ik wel gezien dat ze allemaal een karretje voortduwden. Een gammel karretje. Ook de vierde, degene die ik in het gezicht kon kijken liep achter een karretje, of beter, een heel oude kinderwagen. De man was oud, zijn gegroefde gezicht straalde een mengeling van droefheid en diepe vermoeidheid uit. Zijn slecht zittende kleren leken maar iets minder oud dan hij zelf. De kinderwagen die hij aan de uiterste zijkant, nog net op het asfalt, van de weg voortduwde zat vol met hout. Takken, blokken. Verderop was een bos, daar zal hij het hout bij elkaar gezocht hebben. Het was half maart, de kou van de winter duurde veel langer dan verwacht. Het hout waar de man thuis mee stookte zal op geweest zijn.

Het ophalen van het pensioen duurde lang. Er werden nummers genoemd, papieren getoond. Dan ging de deur open en liep iemand langs de bank waar wij zaten te wachten. Een meneer die erg moeilijk liep, al is lopen een te makkelijk werkwoord voor de manier waarop hij zich voortbewoog had de net gekregen bankbiljetten nog in zijn hand. Wanneer je nauwkeurig gestaard had zou je het totaalbedrag zo uitgerekend kunnen hebben. Hij groette en ging daarna halsbrekend lastig de afbrokkelende betonnen trap af.

Het leven is hier goedkoper dan in West Europa. Maar niet zoveel goedkoper. Benzine, gas en ook hout zijn fors in prijs gestegen.

Het pensioen is hier 538 lev per maand. Één lev is € 0,51. 






Geen opmerkingen:

Een reactie posten