"De baas van de bibliotheek"

Er staat een houten kist in de flat. Plat, niet zo heel groot en er zit wat stof op. De kist staat daar sinds de laatste verhuizing van mijn moeder. We kwamen hem tegen onder wat andere dingen op zolder.
Er zit een bijna weggesleten etiket op, "Uitleenbibliotheek Loenersloot" staat er. Er staat ook een naam, iets met een M en een paar o's. Het is geen naam die me wat zegt.

"Maar wat deed pa dan met die kist?"
"Nou, ja, dat weet ik allemaal niet zo heel goed meer, er zaten boeken in."
Hoewel mijn moeder graag over vroeger praat moet ze vaak een beetje op gang komen voor ze komt bij wat ik nog niet weet.
"Na de kerk konden mensen boeken bij hem halen, en die lazen ze dan."
Maar hoe zat het met "hoeveel", "hoelang" en wat het kostte?
"Nee, dat weet ik allemaal niet meer hoor. Ik dacht dat ze de boeken vier weken later weer terugbrachten. Na de kerk haalde hij de kist tevoorschijn, in een gebouwtje, en daar zat hij dan, en dan kwamen er mensen om boeken uit te zoeken."
We dronken koffie en ik vroeg wanneer hij dat dan deed.
"Dat zeg ik, na de kerk."
"Nee, ik bedoel, hoe oud was hij toen?"
"Oh, ik denk dat hij ermee begon toen hij nog geen twintig was, en hij heeft er denk ik wel tot ons trouwen gezeten."

Volgende week zou mijn vader 87 zijn geworden. In de jaren dat hij leefde heb ik hem nooit, geen enkele keer een boek zien lezen.

"Maar waarom deed hij dat? Daar zitten met die boeken?"
Mijn moeder keek verbaasd. "Och jongen, maar hij deed van alles, dat weet je toch. Ik weet ook niet precies waarom hij dat deed. Ze zochten iemand die het wilde doen. En toen is je vader het gaan doen. Zo ging dat."

We namen nog een slok koffie en kwamen bijna bij een ander onderwerp terecht. Opeens lachte mijn moeder. "Eigenlijk was hij de baas van de boekenkist. Was hij ook de baas van de bibliotheek."
Daar moesten we allemaal om lachen.

Veel meer herinneringen aan mijn vader en hoe het nu zat met de "Uitleenbibliotheek Loenersloot" zullen er denk ik niet meer komen.
Het is allemaal te lang geleden.
Ik had er natuurlijk naar kunnen vragen toen hij nog leefde.
Maar ja.