Het was ergens tijdens het derde of het vierde lied. De titel ben ik kwijt, maar het ging over landen.
Uit het publiek werden vlaggen aangereikt die op het podium over microfoonstandaards en het drumstel werden gedrapeerd. Zorgvuldig. Niet slordig. De vlag van Marokko, van Tunesië en natuurlijk die van Algerije. Wat later in het lied drong er iemand naar de rand van het podium en gaf Khaled een knuffelbeest, een Nederlandse zwart witte koe.
Afgelopen zaterdag speelde Khaled, over wie ik eerder schreef in een muziekjesdagpostje, in De Melkweg in Amsterdam. Of misschien is "Khaled speelde met De Melkweg" wel beter.
Wat links achter ons dansten drie strak gepakte noord-afrikanen lachend met hun vriendinnen. Links een zeer grote Nederlandse meneer met zijn Arabische vriendin, ergens naar voren wiegde een straatschoffie met zijn handen soepel draaiend in de lucht. Rechts bewogen twee autochtone Nederlandse mevrouwen, waarvan er één luid meezong. Iets verder rechts, een erg verliefd Marokkaans stel.
Tijdens het concert probeerde er zich steeds maar een gedachte te vormen in mijn hoofd. Iets over "Geert die altijd boos is" en "achterhoedegevecht". Maar de gedachte kwam nooit af. Daarvoor was het teveel een feest.
Filmpje, niet uit Amsterdam. Dat is er nog niet. Maar in Stockholm was het zo te zien ook erg gezellig.
Leuke muziek!
BeantwoordenVerwijderenLaten we hier nou 3 cd's in de collectie hebben. Meteen even uitproberen.
@Ten! Dat is nou weer het voordeel van cd's in de bibliotheek, dat je meteen zo'n muziekje kan proberen.
BeantwoordenVerwijderenAls je er nu een wiegende menigte bij verzint heb je een prima beeld van afgelopen zaterdag.