"We Feel Fine"

Ik had nog nooit van of over Jonathan Harris gehoord. Maar ik mis wel vaker dingen dus dat "niet horen" kan aan mij liggen.

Harris maakt kunst. Met behulp van het internet. Of in ieder geval doet hij dat in het project "We Feel Fine".

Natuurlijk staat er een hoop "harde" informatie op het internet. Maar er worden ook een hoop persoonlijke zinnen neergezet. Harris laat door een computer het internet afzoeken naar zinnen die beginnen met "I feel" of "I Am Feeling". Die zinnen kunnen komen van blogs, Flickr, via Google, dat soort plekken.
De zinnen komen in een database terecht, als geslacht, leeftijd, land en wat voor weer het toen was achterhaald kan worden wordt die info toegevoegd.

Vaag?



Misschien.
Je klikt op een rondje met een kleur (ja, de kleur heeft ook een betekenis) en je ziet een zin. Van iemand die je niet kent, en je kunt ook niet achterhalen wie het is. Maar dat is eigenlijk ook wel weer mooi.
Een paar seconden anonieme bekendheid van een zin die ooit geschreven "moest" worden.