vrijdag 8 maart 2024

De buurt waar we wonen (2)

De vorige keer liet ik de straat waar Annet en ik in wonen zien, ulitsa Pirin (ulitsa betekent straat). Deze keer gaan we iets verder over de geasfalteerde ulitsa Aleko Konstantinov naar het centrum.

De vorige keer tikte ik wat zinnen over twee broers. Ze woonden eerst bij elkaar maar omdat één van de twee vreselijk dronk ging de drinker aan de overkant van de straat wonen. De drinkende broer is verdwenen. Voor het geld dat hij, en andere ouderen kreeg om hout te kopen voor de winter kocht hij drank. De laatste keer dat ik hem zag zag hij er erg slecht uit. Ik denk eigenlijk dat hij dood is. Aan het huis van de andere broer hangt al een paar weken een rood "te koop" bordje. Hij wil er 30.000 lev (15.000 euro) voor hebben. Maar ik denk niet dat iemand dat gaat betalen. Er is geen wc, geen douche en het is verder een enorme zooi.

Wat verder, aan de linkerkant staat de dorpskroeg. Misschien heeft de kroeg een Bulgaarse naam maar de overvloedig aanwezige Engelsen noemen het "The pub". De kroeg is van Miltjo. Miltjo is de vorige, niet onomstreden burgemeester. Sommige Engelsen komen er vaak en drinken zich dan volledig suf. Er wil dan soms een vuistslag vallen. Andere Engelsen gaan er daarom niet naar toe. Ik ben niet Engels en ik heb een bloedhekel aan dronken mensen. De kroeg, waar ook een levensmiddelen winkeltje bij hoort staat te koop. Mocht je een kroeg in Bulgarije willen bezitten, Miltjo wil er 70.000 euro voor hebben. De kroeg staat al heel erg lang te koop.

Tegenover de kroeg staat het gemeentehuis. De benedenverdieping staat leeg. Op de eerste verdieping is het postkantoortje en burgemeester Gosho en ambtenaar Ralitsa hebben er elk een kamer. Verder staat die verdieping leeg. Op de bovenste verdieping is een kantoor van de coöperatie. Ook die verdieping staat verder leeg.

En dan, het plein. Dat heeft geloof ik geen naam. Maar, aan het plein ligt een hele hoop. Links eerst twee gebouwtjes waarvan er 1 elke donderdagavond door de Social Club wordt gebruikt. De Social Club probeert dingen te organiseren voor alle inwoners (Bulgaren en buitenlanders) van het dorp. Dat "voor alle" lukt nog niet zo heel erg. Elke maand komt het bestuur van de club bij elkaar en elke maand blijkt, tot mijn herhaalde verbijstering dat ik penningmeester ben van die club.

In het midden van het grote pand is de winkel van Stefka. De ingang is tevens terras. Al moet dat woord, wanneer je er met Nederlandse ogen naar kijkt wellicht tussen aanhalingstekens staan. 

Naast de winkel van Stefka was vroeger, toen het hier nog communistisch was, een gezamenlijke eetzaal/restaurant. Ook die staat te koop, ik weet niet wat het moet kosten maar je moet erg handig zijn wil je er nog wat van willen maken.

Aan het plein ligt ook de chitalishte Iskra. Een chitalishte is een gemeenschappelijk gebouw met een bibliotheek, uitvoeringszaal en nog wat ruimtes zijn. In de chitalishte, en trouwens ook in het gemeentehuis is momenteel veel onrust. De burgemeester van de hele gemeente Popovo, de al eeuwig regerende Vesselinov heeft na mooie beloftes in de verkiezingstijd de subsidiestroom naar het dorp aangepast. En ook hier is aanpassen een eufemisme voor verminderen. 

Tegenover de Iskra staat een fontein die ooit speciaal is neergezet om Hristo Tonev te eren. Tonev kwam uit Palamartsa, studeerde in de jaren 30 van de vorige eeuw in Berlijn en hij zorgde ervoor dat er in het dorp overal fonteinen kwamen waar mensen water konden halen. Ironisch genoeg, maar niet bepaald onverwacht werkt de fontein die hem eert al heel erg lang niet meer.

Aan het eind van de straat, rechtsachter het paard en wagen op de foto staat wat ooit de bakkerij van het dorp was. Je kunt de, van binnen geheel vervallen bakkerij kopen voor 50.000 euro. Je moet dan wel een nieuwe schoorsteen laten bouwen want op de nu bestaande schoorsteen zit de de ooievaar van het dorp. Nou ja, nu zit die er nog niet maar, net als elk jaar, net wanneer je gaat twijfelen of de ooievaar ooit nog gaat komen zit die er plotseling. En dan klopt alles weer. 

(Het kan zijn dat er wat meer tikfouten dan anders in dit stukje staan. Ik had staaroperatie nummer 1 en ik weet nog niet precies door welk oog ik nu moet kijken)

4 opmerkingen:

  1. Volgens mij is het tikken prima gegaan, hopelijk je staaroperatie ook.

    Wat ik me zit af te vragen als ik al die vervallen gebouwen zo zie, is hoe het er in betere tijden uit heeft gezien. Zijn daar nog foto's van, denk je?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De operatie ging goed, dank je. Over wat weken oog 2 en ik zie weer alsof ik, nou ja, iets jonger ben.

    Van vroeger lijken erg weinig foto's te zijn waar gebouwen op staan. Ik heb er wel eens naar gevraagd maar fototoestellen waren hier zeldzaam (te duur, niet te krijgen toen het nog een socialistische heilstaat was). De foto's die je in boekjes ziet, ook die van andere dorpen zijn bijna altijd van (groepen) mensen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat heeft dan toch ook wel weer iets bijzonders. Alsof het dorp en de omgeving niet anders gekend hebben dan dat het oud is.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat is een mooie en misschien wel erg juiste opmerking. Ik leen hem een keertje van je.

    BeantwoordenVerwijderen