Zomer

De beide bibliotheekmevrouwen waren de ramen van het Iskra gebouw aan het schoonmaken. Eigenlijk doet Aneta (van wie wij Bulgaarse woorden leerden) dat maar die is met vakantie. Ze is nog maar één dag vrij maar de bibliotheekmevrouwen grepen meteen hun kans. Dat zal door de vete tussen de twee clubs voor gepensioneerden komen. Aneta hoort bij de ene club, de bibliotheekmevrouwen bij de andere. 

In de bibliotheek zelf was het, zoals altijd stil. De tafel voor knutselactiviteiten was nog leeg. Ik sloeg het plastic afdekzeil dat er hangt in verband met een eerdere lekkage voor de kast met Engelse boeken (niet op alfabet) opzij. De bibliotheekmevrouw prees ondertussen een dunne Bulgaarse geschiedenis bij Annet aan. Omdat we nog niet uit kunnen leggen dat we dat al een keer hadden meegenomen hebben we het opnieuw geleend.

In het winkeltje van Stefka, zo'n beetje tegenover het Iskra gebouw was het stil. En erg warm, net als in de bibliotheek is er geen airco. Ze had, ondanks de warmte opgeruimd. Brood was er wel, tomaten niet. Maar die neemt ze vanmiddag, als de winkel na de pauze tussen 12 en 4 weer opengaat mee uit haar eigen tuin. 

Toen we thuis kwamen lagen de poezen her en der te slapen. Een enkeling werd wakker en keek ons aan met een licht vertwijfelde "Waar is toch dat beroemde hitteprotocol van jullie Nederlanders?" blik aan. 

Het is zomer en als het net zo gaat als vorig jaar komt het tot bijna in oktober nog maar heel soms onder de 30 graden. 

In het dorp is het nog stiller dan anders. Na 10 uur 's ochtends zie je nauwelijks meer een mens buiten. Er zijn alleen de geluiden die de machines maken op het land, buiten het dorp. Ze oogsten graan. Die velden zijn bijna allemaal al gedaan. Er groeit nog mais, en de zonnebloemen staan te verdorren. 

Verder is het stil.