Vier of vijf zal hij zijn. Maar daar merk je niets van. Als een poesje van drie maanden holt hij achter elk opwaaiend blaadje aan. En hij kan ook erg goed kijken van "Denk je niet dat spelen met mij leuker is dan eten/een boek lezen/afwassen of wat dan ook?". Gijs heeft meer energie dan alle menselijke inwoners van dit dorp bij elkaar. Op momenten dat hij weer eens onhoudbaar enthousiast is wil ik wel eens denken "Als je een mens was werd je een paar keer in de week 's ochtends met een busje opgehaald dat je naar de dagbesteding zou brengen". Maar dat zijn flauwe gedachtes.
Zo zag Gijs er uit toen hij ons maanden terug met zijn laatste krachten opzocht.
Niet dat het leven van Gijs nu helemaal probleemloos is. Steve/Tigger heeft een afzichtelijke hekel aan Gijs en al een paar maal hebben we een vechtpartij, waarbij de haren van Gijs letterlijk door de lucht vlogen tussen de twee gelukkig op tijd kunnen opbreken. Gijs is daarna geheel ontdaan en ligt op een stoel met een uiterst eenzame blik. Maar de dag daarna holt hij weer blijmoedig en volmaakt onbenullig achter een touwtje aan.
Ollie is net zou oud als wij hier wonen. Vijf maanden en nog wat dagen. Hij kan er nog steeds niet aan wennen dat zijn moeder Lenie helemaal niets meer met hem te maken wil hebben. Vasthoudend holt hij elke dag wel een paar maal naar haar toe om dan met een afzichtelijke grom te worden weggejaagd. Ollie is ondertussen een inwonende poes geworden. Toen het een tijdje terug 's nachts kouder begon te worden heeft hij onze slaapkamer en het bijbehorende bed ontdekt. Daar slaapt hij nu op, of in. Hij neemt niet veel plek in maar het zou fijn zijn als hij zijn voeten afveegde voor hij op het bed sprong.
Lenie, tja. Lenie, het is een leuke poes maar ze heeft een permanent slecht humeur. Ze blaast, ze gromt en nog wat van die dingen. Ze eet steeds vaker binnen maar dat loopt altijd uit op grommen en grauwen. Waarna ze scheldend de keuken verlaat. Zo jammer. Ze kan best binnen wonen maar dat lijkt ze alleen te willen als alle andere poezen verwijderd worden. Hopelijk komt ze tot bezinning, het moet tenslotte nog -10 en erger worden.
Van Steve/Tigger plaats ik geen foto meer, hij moet eerst maar eens een beetje aardig tegen Gijs gaan doen voor ik hem weer ga promoten.
De nieuwe poes van een vorige keer, Miauw laat zich nog maar weinig zien. Haar baasje (als je zoiets kunt zeggen bij poezen) is terug uit Engeland. Voorzichtig nieuw is een rommelig grijs poesje dat steeds vaker wat komt eten. Hij of zij heeft nog geen naam, daarvoor blijft hij/zij nog te kort zichtbaar zitten.
Ja, we zijn er maar druk mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten