Zitten in de Ziggo Dome

Maar waarom zat je daar dan? Kwam het door je relatietherapeut? Had die iets gezegd als, "Ga nou ook eens met haar mee. Naar iets wat zij leuk vindt". Zat je daarom daar, met je uit de klauwen gelopen lijf ingezakt in een een stoeltje stuurs voor je uit te kijken terwijl je je goede voornemen betreurde?

Misschien kwam het door de zaal. Groot, spatschoon en klinisch. De entree, een brede glazen pui had drie deuren. Daarachter een grote, hel verlichte ruimte.
Het barcodepiepende ingangmeisje bij de rechterdeur zei "U moet de deur hiernaast hebben".
Waarna je in precies dezelfde grote hel verlichte ruimte kwam.

Dacht je misschien dat je naar Andre Rieux ging? En dat die op een plein in Maastricht zou spelen? Kwam het daardoor dat je die witte bontjas aan- en die oversized witte bontmuts ophield? En waarom kunnen jij en je en je al even oversized man niet van te voren beslissen wie er het eerst een rij in gaat zodat je niet 5 minuten hoeft te kletsen terwijl Daniel Lohues zich manmoedig door wat liedjes heenzingt?

Misschien kwam het omdat je moest zitten. Daardoor is er weinig spanning vooraf. Je weet waar je zit. Er is geen gedrang. Je hoeft niet idioot vroeg te komen om vooraan te staan. Je zit waar je zit. En je wacht. Je wacht tot de hal volloopt met mensen die allemaal uit een woonmall met pasen of een nabijgelegen bejaardenhuis lijken te zijn gekomen.

Wat gaat er dan door je heen? Wat doet je besluiten dat je dan, midden in een liedje, terwijl je op rij 6 zit, opstaat? Is je behoefte aan lauw bier zo groot dat het je niet uitmaakt dat de 20 mensen naast je ook allemaal op moeten staan omdat jij je bier nu moet hebben? Maakt het je niet uit dat je dan een paar liedjes gaat missen? Waarom willen zoveel mensen trouwens lauw bier? En waarom willen ze dat dan allemaal weer zittend op hun stoeltje opdrinken?

Misschien kwam het omdat hij twee jaar geleden, in Rotterdam zo heel veel meer daar was. Omdat hij zich toen op sleeptouw liet nemen door zijn eigen liedjes. Omdat er toen magische momenten waren waarvan je wist dat die niet meer terug zouden komen. Omdat hij toen een paar keer de haren in mijn nek overeind zong en de tranen in mijn ogen bracht.

Is je blaas zo zwak dat je, terwijl je op je stoeltje zit, ook weer midden in een rij ergens vooraan, en je zit te kijken naar een concert dat toch gauw 1 euro per minuut kost, is je blaas zo zwak dat je dan tot 3 keer toe, natuurlijk weer midden in liedjes onmiddellijk die rij uit moet? En waarom blijf je dan niet gewoon aan de zijkant staan kijken zodat je niet als een bijziende mol steeds de rijen aflopend loopt te zoeken naar waar je ook alweer zat?

De setlist was aardig. De band speelde strak. De man zong goed.

Van Morrison speelde in de Ziggo Dome.
Maar ik heb hem niet echt gezien.